ΣΥΡΙΖΑ: “άκυρο” σε διασύνδεση Κρήτης και υδρογονάνθρακες – Οι εναλλακτικές
Να αλλάξει άρδην τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν και εφόσον καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση την επαύριο των επικείμενων εκλογών.
Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να επανεξετάσει και το νέο δεκαετές πλάνο του ΑΔΜΗΕ, το οποίο επρόκειτο σύντομα να τεθεί σε διαβούλευση, ώστε να κατατεθεί εν συνέχεια στη ΡΑΕ. Σε αυτό το πλάνο περιλαμβάνονται τα τα μεγάλα έργα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα που προγραμματίζονται για την επόμενη δεκαετία, όπως για παράδειγμα η υποβρύχια διασύνδεση της Κρήτης, αρχικού εκτιμώμενου κόστους 1 δισ. ευρώ, με ορίζοντα υλοποίησης τη διετία 2019-2020.
Σύμφωνα με δηλώσεις αρμόδιων για το θέμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που επικαλείται το energypress, οι μειώσεις των διεθνών τιμών του πετρελαίου και η συνεπαγόμενη μείωση των ΥΚΩ -δηλαδή της επιδότησης του ρεύματος από πετρελαιογεννήτριες που καταναλώνεται στα νησιά εκ μέρους των καταναλωτών του ηπειρωτικού συστήματος- και μάλιστα για τουλάχιστον τρία ως τέσσερα χρόνια, ακυρώνουν τη σκοπιμότητα των διασυνδέσεων και απελευθερώνουν κονδύλια τις ενεργειακές προτεραιότητες που θέτει η Κουμουνδούρου.
Το θετικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να ενθαρρύνει την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ αλλάζοντας τον χωροταξικό σχεδιασμό. Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι ”η παραγόμενη ενέργεια από αιολικά και πράσινες τεχνολογίες μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερες Μεγαβατώρες από τις συμβατικές μονάδες”.
Αυτό που δε λένε είναι ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ και ειδικά των αιολικών στη χώρα μας είναι η ενεργειακή διασύνδεση των νησιών και ειδικά των μεγάλων όπως η Κρήτη.
Παράγοντες της αγοράς θεωρούν μια τέτοια στρατηγική ως κοντόφθαλμη καθώς οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου θα ανακάμψουν μετά από τρία τέσσερα χρόνια και θα ισορροπήσουν σε τιμές της τάξης των 45-50 δολαρίων ανά βαρέλι με συνέπεια οι ΥΚΩ να αυξηθούν εκ νέου στα σημερινά επίπεδα των 400 εκατ. Ευρώ ετησίως και η χώρα να έχει χάσει όλο αυτό το διάστημα για να ολοκληρώσει ένα πολύτιμο και απαραίτητο αναπτυξιακό, ενεργειακό και περιβαλλοντικό έργο.
Σύμφωνα με το energypress, η διασύνδεση της Κρήτης θεωρείται ότι αποτελεί ελκυστική επένδυση από τα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια, καθώς έχει διασφαλισμένες ρυθμιζόμενες και εγγυημένες αποδόσεις και ως εκ τούτου μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτικών κεφαλαίων που αναζητούν ασφαλείς προορισμούς με σχετικά υψηλές και εγγυημένες αποδόσεις.
Υπενθυμίζεται ότι το νέο 10ετές πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ περιλαμβάνει την ευρεία υπογειοποίηση των γραμμών μεταφοράς, όπου αυτό επιβάλλεται από τη λειτουργία του συστήματος, καθώς και την εγκατάσταση νέων Κέντρων Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) κλειστού τύπου.
Συνολικά το δεκαετές πρόγραμμα περιλαμβάνει επενδύσεις άνω των 3 δισ. ευρώ σε έργα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα.
—Στον πάγο οι υδρογονάνθρακες
Το Σάββατο, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης απέστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στην οποία χαρακτήριζε ως “εθνικά επικίνδυνες, οικονομικά επιζήμιες και κοινωνικά απαράδεκτες” εθνικά επικίνδυνες, οικονομικά επιζήμιες και κοινωνικά απαράδεκτες απόψεις εκ μέρους του βουλευτή Απόστολου Αλεξόπουλου και υποστήριξε ότι ο τύπος συμβάσεων που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ταιριάζει σε αφρικανικά κράτη.
Ποια είναι όμως ακριβώς η θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Όπως διαβεβαιώνει ο αρμόδιος για το ζήτημα βουλευτήςΑπόστολος Αλεξόπουλος που μάλιστα είναι Καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, “ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας θα σταματήσει το διεθνή διαγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα τον επαναπροκηρύξει, τροποποιώντας τον σχετικό νόμο 4001/2011, ιδρύοντας ταυτόχρονα Δημόσια Εταιρεία Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων που θα μπορεί να συμμετέχει στην εκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και θεσμοθετώντας ειδικό δημόσιο φορέα για τον έλεγχο και την ασφάλεια των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την υγεία των εργαζομένων στην πετρελαϊκή βιομηχανία, σύμφωνα με τα πρότυπα της Νορβηγίας. Και βεβαίως θα προχωρήσει στον επαναπροσδιορισμό της θέσης και της έκτασης των προς παραχώρηση οικοπέδων, έτσι ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη του Δημοσίου, χωρίς βεβαίως να αποθαρρύνονται οι μελλοντικοί επενδυτές”.
Σύμφωνα με τον κ. Αλεξόπουλο, “η έρευνα όσο και η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων θα πρέπει να γίνει κάτω από ένα διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο από αυτό που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, με ένα διαφορετικό φορολογικό μοντέλο και διαφορετικό τρόπο υπολογισμού του μισθώματος, με διαβούλευση και συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα, προτάσσοντας το δημόσιο συμφέρον, μεριμνώντας για την ασφάλεια των εργαζομένων και συνταιριάζοντας την ερευνητική δραστηριότητα με τις παραγωγικές διαδικασίες που αναπτύσσονται ήδη σε μια περιοχή, όπως π.χ. ο τουρισμός”.
Αυτό το θεσμικό πλαίσιο προβλέπει τη σύναψη συμβάσεων “Διανομής της Παραγωγής” στις οποίες, ως γνωστόν, η κυριότητα των υδρογονανθράκων ανήκει στο κράτος και ο μισθωτής λειτουργεί σαν εργολάβος κάτω από τις εντολές του Δημοσίου και όχι συμβάσεις “Μίσθωσης”, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, στις οποίες ο ανάδοχος, δηλαδή ο μισθωτής και όχι το Δημόσιο, είναι ο κύριος του κοιτάσματος και που με αυτές εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα τα συμφέροντα των επίδοξων ερευνητών – εκμεταλλευτών των υδρογονανθράκων.
Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει το σταδιακό άνοιγμα των πετρελαιοπιθανών περιοχών για έρευνα, ώστε η συνεπαγόμενη καλύτερη εικόνα του υπεδαφικού μας πλούτου από τις έρευνες της προηγούμενης περιόδου να αξιοποιηθεί με τη διαμόρφωση ευνοϊκότερου για το κράτος καθεστώτος εκμετάλλευσης μελλοντικών κοιτασμάτων.
Υπενθυμίζεται ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής διαγωνισμός για έρευνες υδρογονανθράκων στα τρία χερσαία οικόπεδα της Δυτικής Ελλάδας -Άρτα, Πρέβεζα και ΒΔ Πελοπόννησο- και στα 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...







