Στροφή του Ισραήλ στον East Med – Αποκλείεται η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο
Tο Ισραήλ κοιτάζει πλέον προς την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, προωθώντας περαιτέρω συνεργασίες με Κύπρο, Ελλάδα και Ιταλία και η Τουρκία βρίσκεται αποκλεισμένη στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας συνεχίζει προς το παρόν ακάθεκτο, ανεξαρτήτως της έκβασης των συνομιλιών στη Γενεύη για επίλυση του Κυπριακού, επισημαίνει σε σημερινό της (4/1) δημοσίευμα η κυπριακή εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ.
Υπογραμμίζει δε, ότι «το Ισραήλ κοιτάζει πλέον προς την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά, προωθώντας περαιτέρω συνεργασίες με Κύπρο, Ελλάδα και Ιταλία» και υποστηρίζει, ότι η Τουρκία βρίσκεται αποκλεισμένη στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, η Κυπριακή κυβέρνηση ακολουθεί το ενεργειακό της πρόγραμμα έχοντας και την αμερικανική στήριξη, αφού όπως σημειώνει «σύμφωνα με δηλώσεις του Ειδικού Συντονιστή του State Department για θέματα Ενέργειας Άμος Χόκσταϊν τον Δεκέμβριο σε κυπριακή εφημερίδα, οι ΗΠΑ θα στηρίξουν το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου και χωρίς λύση του Κυπριακού».
Η εφημερίδα υπογραμμίζει, ότι το 2017 αναμένεται να είναι χρονιά σταθμός στον τομέα της ενέργειας, αφού μετά και την ολοκλήρωση της κατοχύρωσης για έρευνες των οικοπέδων 6, 8, 10 της Κυπριακής ΑΟΖ στις εταιρείες Exxon Mobil, Qatar Petroleum, ENI και TOTAL, θα ακολουθήσει τον Απρίλιο η πολυαναμενόμενη γεώτρηση του γαλλικού κολοσσού (ΤΟΤΑL) στον στόχο Ονησίφορος, στο τεμάχιο 11.
Ώθηση στα ενεργειακά όπως υπογραμμίζει, δίνει επιπλέον και η νέα πρωτοβουλία του Ισραήλ για κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού East Med, που θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην Ευρώπη, μέσω Κύπρου.
Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας, το Τελ Αβίβ επιδιώκει τη διεξαγωγή τετραμερούς συνάντησης με συμμετοχή της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ιταλίας, που θα έχει ως κύριο θέμα της το κόστος του υποθαλάσσιου αγωγού, που θα συνδέει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου με τις αγορές της Ευρώπης, μέσω της Κύπρου, της Ελλάδας, καταλήγοντας στις ακτές της Ιταλίας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΙΝΗ, το γεγονός ότι το Ισραήλ έμπρακτα ακολουθεί τις παραινέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, να δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στην προθυμία της ΕΕ, να στηρίξει οικονομικά το έργο, δεν αποκλείεται σύμφωνα με διπλωματικές εκτιμήσεις, να οδηγήσει την κυβέρνηση Νετανιάχου, να αναθεωρήσει πολλά απ' όσα φέρεται να έχει συμφωνήσει με την Άγκυρα στον τομέα της ενέργειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Υπενθυμίζει δε, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προτίθεται να καλύψει ένα σημαντικό τμήμα του συνολικού κόστους, το οποίο σύμφωνα με την αναθεωρημένη παρούσα κοστολόγηση δεν ξεπερνά τα 6 δισ. δολάρια.
Την εξέλιξη αυτή σχολίασαν θετικά χθες ορισμένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, προειδοποιώντας ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπάρξει διασύνδεση του Κυπριακού με τα ενεργειακά δρώμενα.
Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος του Κινήματος Οικολόγων Γιώργος Περδίκης τόνισε, πως πρέπει να δοθεί έμφαση στον αγωγό East Med, υπογραμμίζοντας ότι «είναι η πιο σωστή απόφαση από πολιτικής και οικονομικής άποψης».
Τόνισε ακόμη, ότι «κάθε ιδέα για μεταφορά του φυσικού αερίου μέσω της Τουρκίας πριν ή μετά τη λύση του Κυπριακού, από τη δική μας την πλευρά είναι απορριπτέα για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους».
Ο επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της Συμμαχίας Πολιτών Ανδρέας Αποστόλου, τόνισε μεταξύ άλλων μιλώντας στην εφημερίδα, ότι «η διαχείριση των ενεργειακών μας πόρων και ο ενεργειακός σχεδιασμός που θα ακολουθήσουμε, αποτελεί κυριαρχικό μας δικαίωμα, το οποίο δεν πρέπει να διασυνδεθεί με τη λύση του Κυπριακού, ούτε με τους σχεδιασμούς και τις ορέξεις της Τουρκίας, που θα ήθελε το φυσικό μας αέριο να περάσει και να ελέγχεται από την ίδια».
Στο ίδιο πνεύμα και το ΕΛΑΜ, το οποίο σε ανακοίνωσή του για το θέμα της ενεργειακής πολιτικής τονίζει μεταξύ άλλων, ότι «θεωρούμε απαράδεκτη την οποιαδήποτε σύνδεσή του με το κυπριακό πρόβλημα, ενώ είναι παντελώς εσφαλμένο και εθνικά επιζήμιο, ακόμα και οι οποιεσδήποτε σκέψεις μεταφοράς του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας, είτε πριν είτε μετά τη "λύση", αφού κάτι τέτοιο δημιουργεί και οικονομικά, αλλά και πολιτικά προβλήματα».
worldenergynews.gr
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...






