Η στρατηγική σημασία του σταθμού υγροποίησης της Κύπρου
Ν. Λυγερός
Η στρατηγική σημασία του σταθμού υγροποίησης της Κύπρου δεν φαίνεται να είναι κατανοητή σε όλους, παρόλο που όλοι ασχολούνται με το θέμα των υδρογονανθράκων του νησιού. Το να είσαι μόνο ένα πέρασμα για τους αγωγούς δεν επαρκεί για να αποκτήσεις σταθερότητα σε εθνικό επίπεδο. Το σημαντικό είναι να είσαι πηγή και να προσφέρεις προστιθέμενη αξία στο προϊόν που παράγεις. Αυτό ακριβώς κάνει ένας σταθμός υγροποίησης, διότι αφού κατεβάσει το φυσικό αέριο στους -162οC, το μετατρέπει σε υγρό και εξοικονομεί 600 φορές τη χωρητικότητα. Επίσης, στην περιοχή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει σταθμό LNG και η Κύπρος είναι ο ιδανικός παίκτης, αφού είναι όσο πιο κοντά γίνεται στα στρατηγικά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου. Οι σχέσεις της Κύπρου με το Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο είναι πολύ καλές και αυτό έχει αποδειχθεί και με τις συμφωνίες οριοθέτησης. Κατά συνέπεια, ένας σταθμός LNG στην Κύπρο έχει τεράστια αξία, διότι την μετατρέπει σε ενεργειακό κόμβο και σε σκακιέρα σταθερότητας. Έτσι η μεταφορά του φυσικού αερίου σε ήδη υπάρχον σταθμό LNG δεν είναι μια καλή επιλογή. Προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει το κόστος της επένδυσης, αλλά σε βάθος χρόνου δημιουργεί μια εξάρτηση που δεν την έχουμε ανάγκη. Επίσης δίνει την εντύπωση ότι όλα γίνονται μόνο και μόνο με το κοίτασμα Αφροδίτη λες και δεν υπάρχει κανένα άλλο. Αυτό κι αν σημαίνει έλλειψη επενδυτικού πνεύματος! Η Κύπρος βρίσκεται πλέον σ’ ένα στρατηγικό και ενεργειακό παίγνιο, όπου η υψηλή στρατηγική είναι κυρίαρχη και δεν πρέπει να επηρεάζεται από τοπικισμό σκέψης.
Στρατηγικά δεδομένα της ENI
Ν. Λυγερός
Επειδή ακούμε πολλές απόψεις και ερμηνείες για τις κινήσεις της ENI μετά από τις γεωτρήσεις στο κοίτασμα Ονασαγόρα και στο κοίτασμα Αμαθούσα, είναι καλό να έχουμε υπόψη μας και αντικειμενικά δεδομένα που οδηγούν σε μια στρατηγική εξήγηση. Η ιταλική εταιρεία ENI είναι παρούσα στην Αίγυπτο από το 1954. Σε αυτή τη χώρα είναι ο κύριος παραγωγός με 210.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα όσον αφορά κοιτάσματα ξηράς. Εδώ και μερικά χρόνια η ENI απέκτησε άδειες και σε θαλάσσια οικόπεδα της Αιγύπτου. Έτσι η ENI βρίσκεται ήδη στο Shorouk block και στο Southwest Meleiha block. Φέτος με νέες υπογραφές έχει άδειες στο North Leil block που εφάπτεται στην κυπριακή ΑΟΖ και αποτελείται από 5,105 km2, όπου λειτουργεί μόνη της και στο Karawan block που αποτελείται από 4,565 km2, όπου λειτουργεί με την BP με ποσοστά κοινοπραξίας 50%-50% . Κατά συνέπεια όταν λέμε ότι η ENI πιέστηκε από την Τουρκία για να φύγει, πρέπει να καταλάβουμε ότι οι γεωτρήσεις στο block 9 της κυπριακής ΑΟΖ έγιναν κλασικά και ότι τώρα ετοιμάζονται καινούριες γεωτρήσεις στα blocks της αιγυπτιακής ΑΟΖ. Ταυτόχρονα ζήτησαν παράταση της άδειας έρευνας στην κυπριακή ΑΟΖ για δύο χρόνια, έτσι ώστε να επεξεργαστούν τα γεωλογικά κυπριακά δεδομένα την ώρα που κάνουν γεωτρήσεις στην αιγυπτιακή ΑΟΖ. Έτσι βλέπουμε ότι τα στρατηγικά δεδομένα της ENI λειτουργούν ανεξάρτητα από τις πληροφορίες που διαδίδονται λόγω πολιτικάντικων και δημοσιογραφικών επιλογών στην Κύπρο.
Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: 'ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο'
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο". Δημοτικό Σχολείο Φικάρδου, Κύπρος. Σάββατο 04 Απριλίου 2015.
Φωτογραφίες από τη διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο"
Το σεισμικό φεύγει, το γελοίο παραμένει
Το σεισμικό φεύγει, το γελοίο παραμένει και ο λόγος είναι απλός. Όταν φεύγεις, ενώ δεν έχεις κάνει απολύτως τίποτα και προσπαθείς να το αξιοποιήσεις διπλωματικά, δείχνει πόσο χαμηλά είναι το επίπεδό σου. Έχουμε τέσσερις μήνες που παρακολουθούμε τις κινήσεις ενός σεισμικού, που ουσιαστικά παρέμεινε στο λιμάνι της Αμμοχώστου, δίχως να κάνει καμιά έρευνα στα θαλάσσια οικόπεδα που προέβλεπε η NAVTEX, δηλαδή το 1, το 8 και το 12. Έτσι όλοι μίλησαν για την ενόχληση που δημιουργούσε ένα σεισμικό που είχε δέσει σε λιμάνι. Τώρα που φεύγει, προσπαθούν να πουν ότι σχετίζεται με το γεωτρύπανο της ENI στο κοίτασμα Αμαθούσα. Η πραγματικότητα είναι ριζικά διαφορετική. Η ENI έκανε κανονικότατα την έρευνά της στο θαλάσσιο οικόπεδο 9 για το κοίτασμα Ονασαγόρα και στη συνέχεια για το κοίτασμα Αμαθούσα χωρίς να υποστεί καμιά απολύτως παρενόχληση. Έτσι η έρευνα ακολούθησε την κλασσική διαδικασία. Κατά συνέπεια, αν το σεισμικό φεύγει μάς αφήνει εντελώς αδιάφορους όσον αφορά στην ΑΟΖ. Ήταν από την αρχή ένα τέχνασμα, ούτε καν στρατήγημα και ξέραμε όλοι την χαμηλή του αξία. Τώρα είναι πλέον απόδειξη. Ας το θέσουμε ξεκάθαρα τώρα κι ας συνεχίσουμε το έργο μας στο πλαίσιο της κυπριακής ΑΟΖ, δίχως ν’ ασχολούμαστε με ανούσια. Διότι η πρωτοβουλία είναι η ΑΟΖ κι όχι ένα σεισμικό της αδράνειας και της απραξίας.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...












