Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα και εάν δεν υπάρξουν εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής, το όποιο ενδιαφέρον αναμένεται μεταξύ των εταιρειών Exxon Mobil, Total και ΕΛΠΕ. Αυτές είναι οι τρεις εταιρείες που έχουν αγοράσει σεισμικά δεδομένα, που αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό. Σύμφωνα με πληροφορίες και οι τρεις εταιρείες έχουν αγοράσει το πλήρες πακέτο σεισμικών δεδομένων τόσο για την περιοχή του Ιονίου όσο και για την περιοχή της Κρήτης. Σε ό,τι αφορά στα ΕΛΠΕ, ο ελληνικός όμιλος πετρελαιοειδών έχει δηλώσει επισήμως το ενδιαφέρον του για συμμετοχή στον διαγωνισμό η οποία όμως βάσει του διαγωνισμού καθίσταται δυνατή μόνο μέσω κοινοπραξίας καθώς δεν πληροί τις προϋποθέσεις (μέγεθος, εμπειρία σε βαθιά νερά κ.λπ.), γι' αυτό και βρίσκεται εδώ και καιρό σε συζητήσεις με μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες. Το πιθανότερο σενάριο είναι τα ΕΛΠΕ να προσέλθουν στον διαγωνισμό είτε με την Total είτε με την Exxon Mobil. Επισκέψεις στα data rooms του ΥΠΑΠΕΝ έχουν κάνει συνολικά 20 εταιρείες μεταξύ των οποίων και οι πολυεθνικές BP και Shell, οι οποίες όμως δεν προχώρησαν σε αγορά σεισμικών δεδομένων. Αρμόδια στελέχη του ΥΠΑΠΕΝ δεν αναμένουν πάντως σε αυτό τον διαγωνισμό συμμετοχή από εταιρείες της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας και της Ρωσίας, τις οποίες επιχείρησε να προσελκύσει μέσω επαφών με τις πρεσβείες των χωρών τους, ο υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Στελέχη του ΥΠΑΠΕΝ που είχαν επαφές με τις πετρελαϊκές εταιρείες όλο αυτό το διάστημα, εκτιμούν ότι το τελικό ενδιαφέρον θα κριθεί περισσότερο από τον παράγοντα τιμές του πετρελαίου και λιγότερο από την πολιτική αβεβαιότητα της χώρας. Αυτό που προβληματίζει είναι οι επιπτώσεις της χαμηλής διακύμανσής του πετρελαίου στα οικονομικά των πετρελαϊκών πολυεθνικών, οι οποίες όπως εκτιμούν θα κληθούν να επιλέξουν μεταξύ των προτάσεων για διάφορα project, μεταξύ των οποίων και του ελληνικού, που θα υποβάλουν στις διοικήσεις τους προς έγκριση, οι ομάδες που μελετούν την κάθε περιοχή και καταθέτουν αντίστοιχες εισηγήσεις.
Σε αυτή τη συγκυρία, η Ελλάδα θεωρείται πολύ υψηλού ρίσκου, λόγω της φύσης των υπό παραχώρηση περιοχών (μεγάλα βάθη) που απαιτούν υψηλές επενδύσεις αλλά και λόγω του ότι συγκαταλέγεται στις ανεξερεύνητες περιοχές, παράγοντας που επίσης αυξάνει το ρίσκο.
Καθ' οδόν προς τον διαγωνισμό πάντως, συστήθηκε και λειτουργεί κανονικά από τα μέσα Ιουνίου η εταιρεία «Ελληνική Εταιρία Διαχείρισης Υδρογονανθράκων» (ΕΔΕΥ Α.Ε.). Το ελληνικό Δημόσιο έχει καταβάλλει την πρώτη δόση ύψους 333 χιλιάδων ευρώ από το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου ύψους 1 εκατ. ευρώ, ενώ οι άλλες δύο (ισόποσες) Θα καταβληθούν το 2016 και το 2017 εκάστη. Στην εταιρεία αναμένεται να μεταφερθούν και κεφάλαια ύψους 33 εκατ. ευρώ από έσοδα που έχουν εισπραχθεί από τις μέχρι τώρα παραχωρήσεις (Ιωάννινα, Κατάκολο, Πατραϊκός Κόλπος) αλλά και την πώληση σεισμικών δεδομένων σε Ιόνιο και Κρήτη τα οποία κρατούνται σε ειδικό λογαριασμό στο Λογιστήριο του Κράτους.
(Χρ. Λιάγγου, Καθημερινή, 8/7/2015)
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











