Το έργο της επιτροπής

Όταν εξετάζουμε την πρόοδο του θέματος της ΑΟΖ, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αν δεν υπήρχαν άνθρωποι που παλεύουν τόσα χρόνια αλλά και νέοι πολιτικοί που ξέρουν να είναι αποτελεσματικοί, δεν θα είχαμε αυτά τα δεδομένα και βέβαια δεν θα ήμασταν σε αυτή την τελική φάση για τη θέσπιση. Δίχως την επιμονή ανθρώπων σαν τους Σ. Κασσίνη, Η. Κονοφάγο και Α. Φώσκολου δεν θα υπήρχε το υπόβαθρο για να λειτουργήσει το πολιτικό σκέλος του Χ. Λαζαρίδη και το νομικό πεδίο του Α. Συρίγου, για να αναπτύξουμε τα νοητικά σχήματα της υψηλής στρατηγικής που χρειάζεται η ελληνική ΑΟΖ για να γίνει πραγματικότητα. Δίχως αναλύσεις επιστημονικές και τεχνικές, με την υποστήριξη του ανώτατου επιπέδου, απλά δεν θα υπήρχαν τα νέα δεδομένα που προκαλούν την αλλαγή φάσης στον τομέα της θεωρίας παιγνίων. Για να αποφύγουμε τα προβλήματα τα κλασικά της θεωρίας αποφάσεων, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε συμβατικά με τον παραδοσιακό τρόπο που οδηγεί στις αδιεξόδους που γνωρίζαμε τόσα χρόνια, γιατί δεν ακολουθήσαμε τη μοναχική φωνή του Θ. Καρυώτη, την ανορθόδοξη προσέγγιση του Β. Μαρκεζίνη και την καινοτομία της Τ. Φωκιανού. Επιπλέον κανένας δεν είχε δώσει ποτέ σημασία στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων, ενώ εκεί βρίσκονται οι καλύτεροι ειδικοί του τομέα, που έχουν μία βιωματική τεχνογνωσία, λόγω της εμπειρίας τους. Όλα γίνονταν σαν να μην υπήρχε κανείς ειδικός του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, ενώ τώρα όλα έχουν αλλάξει, διότι θεωρούμε ότι πρέπει να αναδείξουμε και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις ικανότητές τους προς όφελος της πατρίδας μας, που έχει τόσες δυσκολίες αυτήν την περίοδο. Με το έργο της επιτροπής αντιλαμβανόμαστε όλοι τη σημασία και την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Το παράδειγμα της Κύπρου έχει μόνο αρχίσει να λειτουργεί, διότι όλοι ξέρουμε ότι είναι αποτελεσματικό και ότι είναι η στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να περάσουμε από το de facto στο de jure για την ελληνική ΑΟΖ, διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να προσεγγίσουμε τους στρατηγικούς επενδυτές και τα ερευνητικά κέντρα που γνωρίζουν τις επιπτώσεις της δράσης μας. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να περιμένει άλλο. Μπορεί με τις δικές της δυνάμεις να προχωρήσει στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη.

Η ΑΟΖ δεν είναι για πολιτικάντηδες

Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι η ΑΟΖ δεν είναι για πολιτικάντηδες και όσοι προσπαθούν να την χτυπήσουν για προσωπικά πολιτικά συμφέροντα απλώς στο τέλος θα φάνε τα μούτρα τους, όπως έγινε και στην Κύπρο. Η ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την Ελλάδα και δίχως αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη, η οποία είναι μία αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της πατρίδας μας. Δεν φτάνει που καθυστερήσαμε τόσα χρόνια να προχωρήσουμε στα βήματα που επίμονα προωθούσε ο Θ. Καρυώτης και ο Β. Μαρκεζίνης, αλλά τώρα έχουμε και ραγιάδες που προσπαθούν να σταματήσουν την όλη διαδικασία. Η ΑΟΖ όμως είναι η επόμενη πραγματικότητα και ακολουθώντας την στρατηγική που ακολούθησε ο Σ. Κασσίνης στην Κύπρο, χάρη στη βοήθειά του προχωράμε έμπρακτα και στην Ελλάδα. Η συμβολή ανθρώπων όπως ο Η. Κονοφάγος και ο Α. Φώσκολος είναι ανεκτίμητη. Και ξέρουμε βέβαια και τι οφείλουμε στην Τ. Φωκιανού. Επίσης γνωρίζουμε ότι έχουμε στην διάθεση της πατρίδας μας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων με την τεχνογνωσία του.

Κατά συνέπεια η ανοδική πορεία της εξέλιξης της ελληνικής ΑΟΖ είναι δεδομένη ακόμα και αν υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε. Τώρα υπάρχουν πολλοί πολιτικοί από όλα τα ελληνικά κόμματα εντός και εκτός κυβέρνησης που είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ και της όλης διαδικασίας που εμπεριέχει βέβαια τη θέσπιση, την οριοθέτηση, την οικοπεδοποίηση, την αδειοδότηση, την γεώτρηση, την εξόρυξη και τελικά την εκμετάλλευση. Έχουμε εξηγήσει όλα αυτά τα στάδια λεπτομερώς για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σε αυτό το πλαίσιο. Έχουν λοιπόν καταλάβει ότι πλέον η καθυστέρηση όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ, αρχίζει να προκαλεί πολιτικό κόστος, διότι και ο ελληνικός λαός είναι πλέον γνώστης του θέματος, το οποίο του ήταν παντελώς άγνωστο πριν από μερικά χρόνια. Αν συνδυάσουμε όλα αυτά τα δεδομένα και την αλλαγή φάσης που προκαλεί στους ξένους συνομιλητές αλλά βέβαια και το στρατηγικό ενδιαφέρον των εταιρειών που είναι εξειδικευμένες στον τομέα των υδρογονανθράκων, τότε θα καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ αποτελεί μια ριζοσπαστική κίνηση υψηλής στρατηγικής που είναι υπερκομματική, εθνική και με επίπεδο τουλάχιστον ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Έτσι η μικροπολιτική δεν έχει χώρο να εκφραστεί σε αυτό το πεδίο κι ας ασχοληθεί με την καθημερινότητα, δίχως να ενοχλεί πια το μέλλον της Ελλάδας.

Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα

Την ώρα που δεχόμαστε οικονομικές πιέσεις και επιθέσεις, το θέμα δεν είναι μόνο οι δηλώσεις και οι αντιδηλώσεις, αλλά οι πράξεις. Προσπαθούν μερικοί να ερμηνεύσουν τα λεγόμενα ξένων αξιωματούχων για να υπερασπισθούν τις θέσεις τους. Πάλι καλά που υπάρχουν πολιτικοί που διαβάζουν καλά αυτά τα λεγόμενα και δίνουν τις σωστές απαντήσεις, αλλιώς δεν θα ήξερε τι να πει και ο ελληνικός λαός. Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα για την Ελλάδα και τώρα πλέον το ξέρουμε όλοι. Διότι ήδη η Κύπρος έχει προτείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση δύο προγράμματα: το Interconnector EuroAsia και τον αγωγό. Και τα δύο θα περάσουν και θα λειτουργήσουν στις ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια πρέπει να προωθήσουμε τη θέσπισή μας. Είναι επίσης σημαντική η πρόσβαση σε εταιρείες που έχουν τεχνογνωσία στα σεισμικά δεδομένα και αυτή πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Όσον αφορά στις φοβίες με την Τουρκία και τα δικαστήρια, το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και βέβαια δεν έχει ψηφίσει κυρωτικό νόμο. Επιπλέον, όταν υπάρχει μια διαφωνία, πρέπει και τα δύο κράτη να συμφωνούν επί του θέματος για να απευθυνθούν στο δικαστήριο. Το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχει απολύτως καμία σχέση. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς και δεν προβλέπεται καν άλλη διαδικασία. Η προώθηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ από τα κόμματα και της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης γίνεται πάνω σε αυτή τη βάση και σε καμιά άλλη. Δεν πρέπει να μπούμε τώρα σε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις πάνω στο θέμα της θέσπιση της ΑΟΖ. Έχουμε τώρα όλες τις προδιαγραφές, έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε τα υποδείγματα, υπάρχει η πολιτική βούληση, τώρα μπορούμε δυνατά και δυναμικά να προχωρήσουμε και να αποκτήσουμε δικαιωματικά το δικό μας απέραντο γαλάζιο. Η Κύπρος έχει ακόμα τουρκική κατοχή κι όμως έχει θεσπίσει την ΑΟΖ και έχει κάνει τρεις συμφωνίες με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ. Ήρθε η ώρα να δικαιωθεί ο Σ. Κασσίνης με το έργο του, να υλοποιηθεί το όραμα του Θ. Καρυώτη και του Β. Μαρκεζίνη, να αρχίσουν οι γεωτρήσεις που τόσο περιμένουν ο Α. Φώσκολος και ο Η. Κονοφάγος. Αυτή η Βουλή πρέπει να πάρει μια ιστορική απόφαση και να συνειδητοποιήσει ότι στο μέλλον θα ονομάζεται πια η Βουλή της ΑΟΖ. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει άλλο την ώρα της ανακήρυξης, δεν μπορεί μόνο να αντέχει τις πιέσεις δίχως να λέει τίποτα. Έχει αντοχές, αλλά θέλει και μέλλον για τα παιδιά του. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ είναι το πρώτο βήμα της ουσιαστικής αλλαγής για την πατρίδα μας. Αυτό χρειαζόμαστε και αυτό είναι το πρέπον να κάνουμε.

Proclaiming EEZ is a priority
Translated from the Greek by Evi Charitidou

At a time when are under economic pressure and receive economic attacks, statements and counter statements only are not the case, but actions are. Some try to interpret foreign officials’ words in order to defend their own position. Thankfully there are politicians reading these words well and giving correct answers. Otherwise, the Greek people would not have known what to say either. Proclaiming EEZ is a priority for Greece and now we all know it. For, Cyprus has already suggested two projects to the European Union: Eurasia Interconnector and the pipeline. Both of them will pass through and operate in Cyprus and Greece EEZs. Consequently, we should launch the proclamation of our EEZ. In addition, what is important is giving access to companies possessing expertise on seismic data; this also has to be immediately activated by the Greek EEZ proclamation. As regards phobias for Turkey and courts, the framework is clear: Turkey has not signed UNCLOS and has not, of course, voted any ratifying law. Moreover, whenever there is a dispute, both states should agree on this matter in order to address the court. EEZ proclamation issue has absolutely nothing to do with this. EEZ proclamation always takes place unilaterally and no other procedure is provided. Promoting Greek EEZ proclamation by both Government and opposition parties takes place on this basis only and not on any other. Now we should not enter politicking controversies on the EEZ proclamation issue. Now we have all required standards; we possess know-how; we have models at our disposal; there is political will; now we can mightily and dynamically move on and rightfully acquire our own infinite blue. Cyprus is still under Turkish occupation and yet she has proclaimed EEZ and has reached three agreements with Egypt, Lebanon and Israel. The time has come for S. Kassini’s work vindication, for materializing Th. Karyotis’s and B. Markezinis’s vision and for starting drilling so eagerly anticipated by A. Foskolos and E. Konofagos. This Parliament must take a historic decision and realize that it would be called the EEZ Parliament in the future. The Greek people can no longer wait for the time of proclamation; they can not merely endure pressure without saying anything. They are resistant, but they want future for their children as well. Proclaiming the Greek EEZ is the first step towards the essential change for our country. This is what we need and this is what is due to do.

Πηγή   -   Νίκος Λυγερός

Ενεργειακή πολιτική και ΑΟΖ

Έχοντας στο πρόγραμμά της τη θέσπιση της ΑΟΖ, η νέα Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να αναπτύξει μια ενεργειακή πολιτική που δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε προηγούμενη Αυτή η πρόκληση είναι μια πραγματικότητα που μπορεί να υλοποιήσει μια εθνική πολιτική σε υπερκομματικό επίπεδο. Είναι χρήσιμα τα δεδομένα που μας έδωσε ο Θεόδωρος Καρυώτης και ο Βασίλης Μαρκεζίνης όσον αφορά στα θεμέλια της ΑΟΖ και οι τεχνικές και οι επιστημονικές προσεγγίσεις του Αντώνη Φώσκολου και του Ηλία Κονοφάγου ενισχύουν αυτό το δυναμικό πλαίσιο. Με άλλα λόγια, η νέα Κυβέρνηση δεν έχει καμία δικαιολογία για να καθυστερήσει τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Διαθέτει, επίσης, γνώσεις στον τομέα της ενέργειας και γνωρίζουμε τη θετική άποψη του Υπουργείου Άμυνας. Κατά συνέπεια, όλα τα υλικά είναι έτοιμα. Από την άλλη, και η αντιπολίτευση είναι ενημερωμένη και μάλιστα δυναμικά για το θέμα της ΑΟΖ. Πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι η θέσπιση της ΑΟΖ θα γίνει μια πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον, διότι η Ελλάδα το έχει ανάγκη όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά για να δείξει και στους ξένους ότι δεν πρόκειται να γονατίσει λόγω της οικονομικής κατάστασης και ότι έχει περάσει στη φάση της αντεπίθεσης στον ενεργειακό τομέα. Η ανάδειξη του θέματος μάλιστα δεν είναι μια απλή λεπτομέρεια και θα πρέπει να μελετηθεί έμπρακτα για να προσεγγίσουμε αποτελεσματικά τους ισχυρούς παράγοντες. Η αξιοποίηση της ενέργειας δεν είναι μια μικρή υπόθεση όταν υπάρχει η εμβέλεια της δεύτερης μεγαλύτερης της ΑΟΖ της Μεσογείου, η οποία βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου υπάρχουν τα μεγαλύτερα αποθέματα του κόσμου όσον αφορά στο φυσικό αέριο. Έτσι, η ενεργειακή πολιτική δεν μπορεί παρά να είναι μια εθνική πολιτική. Και οι παίκτες δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από το δάκτυλό τους αν δεν έχουν τις ικανότητες να την υλοποιήσουν. Η αξιολόγηση της νέας Κυβέρνησης θα γίνει βάζοντας μια ενισχυμένη βαρύτητα στον τομέα της ενέργειας. Διότι μέσω της ενέργειας και βέβαια της στρατηγικής μπορούμε όχι μόνο να αντιμετωπίσουμε και να λύσουμε τα οικονομικά προβλήματα που τόσο μας καταπιέζουν όταν δεν έχουμε όραμα, αλλά επιπλέον να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε ένα γεωπολιτικό παίκτη ικανό να παράγει σταθερότητα σε μια περιοχή που το έχει τόσο ανάγκη. Η ενεργειακή πολιτική μέσω της ύπαρξης της ελληνικής ΑΟΖ, μεταμορφώνεται σε υψηλή στρατηγική διεθνούς εμβέλειας. Όταν θα το επινοήσουμε όλοι μαζί, θα αλλάξει όχι μόνο το ύφος μας αλλά και το μέλλον μας.

Πηγή -- Νίκος Λυγερός

Παράλληλες διαδικασίες

Τώρα που ο ελληνικός λαός γνωρίζει πλέον τη σημασία της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης για την πατρίδα μας, πρέπει να κάνουμε μια επαγγελματική ενημέρωση στις ξένες εταιρίες που έχουν τεχνογνωσία και τεχνολογία στον τομέα της έρευνας του φυσικού αερίου και των πετρελαίων για την αξία των οικοπέδων της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι χωρίς αυτήν την ενημέρωση δεν θα έχουμε πολλές υποψηφιότητες μέσα στο χώρο της ελληνικής ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, πρέπει να γίνουν παράλληλες διαδικασίες. Και την ώρα που ετοιμάζουμε τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, θα πρέπει κυριολεκτικά να διαφημίζουμε επί του πρακτέου την αξία των περιοχών μας. Πρέπει να δείξουμε χάρτες γεωλογικούς, βαθυμετρικούς, όπως το κάνουν ο Αντώνης Φώσκολος , ο Ηλίας Κονοφάγος. Διότι δεν αρκούν πια μόνο και μόνο οι θεωρητικές οριοθετήσεις. Έχουμε περάσει στο επόμενο στάδιο. Ο Θεόδωρος Καρυώτης, ο Βασίλης Μαρκεζίνης έδειξαν το πλαίσιο. Πρέπει να συνεχίσουμε αυτές τις προσπάθειες, ακολουθώντας τις μεθοδολογίες του Σόλωνα Κασσίνη. Διότι οι εταιρίες που είναι υποψήφιες στην Κύπρο στα εννέα από τα δώδεκα οικόπεδα του δεύτερου γύρου αδειοδότησης, δεν εμφανίστηκαν τυχαία. Είναι χάρη στην ποιότητα των σεισμικών χαρτών, που ενδιαφέρθηκαν για την περιοχή της Κύπρου. Και η συνεργασία μας με τον Σόλωνα Κασσίνη μας επιτρέπει να αναδείξουμε δυναμικά το θέμα, ειδικά αυτήν την περίοδο, όπου η Κύπρος θα έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλοι θα έχουν το βλέμμα στραμμένο στην Ανατολική Μεσόγειο και είναι το καλό timing για την Ελλάδα να δείξει την αντικειμενική αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το περιθώριο για να θεσπίσουμε γρήγορα την ΑΟΖ μας. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να είναι η κυβέρνηση της ΑΟΖ, αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει επί του πρακτέου την πατρίδα μας. Οι εκλογές δεν ήταν τίποτα. Απλώς μια προβλεπόμενη διαδικασία. Τώρα θα δούμε πραγματικά ποιοι θα βοηθήσουν την Ελλάδα στο θέμα της ΑΟΖ και ποιοι απλώς το έλεγαν μόνο και μόνο προεκλογικά. Ο ελληνικός λαός έχει δυσκολίες που μπορεί να ξεπεράσει με την ΑΟΖ. Απλώς, αυτό πρέπει να μαθευτεί στο εξωτερικό για να αλλάξουν τα δεδομένα της αξιολόγησης και να ζήσουμε επιτέλους μια νέα περίοδο.

Πηγή -- Νίκος Λυγερός