Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στους Λ. Μαύρο και Μ. Πούλλαδο. Ράδιο Πρώτο, 30/09/2015

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στους Λ. Μαύρο και Μ. Πούλλαδο. Ράδιο Πρώτο, 30/09/2015.

Σόλων Κασίνης: Υλοποιήσιμος ο αγωγός East Med

Η Τουρκία θα συνεχίσει τις απειλές και προειδοποιήσεις, χωρίς όμως να τις μετουσιώνει σε πράξη, αφού θα έχει να κάνει τόσο με εταιρείες κολοσσούς όσο και τις χώρες τους, δήλωσε ο Σόλων Κασίνης
 «Η ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας πετροχημικών θα προσφέρει επιπρόσθετα σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για τον τόπο, μέσω νέων ευκαιριών απασχόλησης»
«Η Ν/Α Μεσόγειος μπορεί μια μέρα να αποτελέσει τη δεύτερη Βόρεια Θάλασσα», δήλωσε ο πρώην διευθυντής Υπηρεσίας Ενέργειας
Σε εποχές ακόμα που πολλοί αμφισβητούσαν την ύπαρξη υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, υπήρξαν άνθρωποι που έχοντας την κατάλληλη επιστημονική γνώση και το πολιτικό θάρρος, έκαναν τα πρώτα τολμηρά βήματα για έναρξη ερευνών και γεωτρήσεων. Ένας από τους πρωτοπόρους του τομέα, στον οποίο ο κυπριακός Ελληνισμός οφείλει πολλά, είναι αδιαμφισβήτητα και ο κατ' άλλους «ξεροκέφαλος» Σόλων Κασίνης.
Η «Σημερινή» είχε τη χαρά να συναντήσει τον άνθρωπο τον οποίο ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας «απείλησε», χαριτολογώντας, ότι θα έριχνε στη θάλασσα εάν δεν ανακαλύπτονταν κοιτάσματα φυσικού αερίου, για να συζητήσει μαζί του για τις τελευταίες ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή, καθώς και για τις προοπτικές και επιλογές που διανοίγονται πλέον για την Κύπρο.

Κύριε Κασίνη, ακόμη και μετά την ανακάλυψη του κοιτάσματος «Αφροδίτη», πολλοί αμφισβητούσαν το γεγονός ότι η Ανατολική Μεσόγειος κρύβει μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου. Τελικά, με την τελευταία ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος στην Αίγυπτο, νιώθετε δικαιωμένος;
Κρίνοντας εκ των αποτελεσμάτων, αισθάνομαι δικαιωμένος για ό,τι με σθένος πάντοτε υποστήριζα σχετικά με την ενεργειακή προοπτική της νοτιοανατολικής Μεσογείου και πιο συγκεκριμένα για την ύπαρξη σημαντικών ποσοτήτων υδρογονανθράκων στον θαλάσσιο χώρο της.
Παρότι σε παλιότερους καιρούς, οι αναφορές μου, κατά την παρουσία μου σε μεγάλο αριθμό συνεδρίων, για κοιτάσματα πετρελαίου ή φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή αντιμετωπίστηκαν ως εικασίες και ανούσια φληναφήματα, σήμερα με χαρά διαπιστώνω ότι ολοένα και εδραιώνεται η αντίληψη ότι η νοτιανατολική Μεσόγειος έχει ένα πολλά υποσχόμενο γεωλογικό υπόβαθρο, ευνοϊκό για τον σχηματισμό και τη συσσώρευση αξιόλογων ποσοτήτων υδρογονανθράκων. Έχω την πεποίθηση ότι η περιοχή αυτή μπορεί μια μέρα να αποτελέσει τη «δεύτερη Βόρεια Θάλασσα», με αποθέματα που θα την κατατάσσουν ως την τέταρτη παραγωγική δύναμη μετά τη Ρωσία, το Κατάρ και τη Βόρεια Θάλασσα.

Το γεγονός ότι η ανακάλυψη «Ζορ» γειτνιάζει με το Οικόπεδο 11 της Κυπριακής ΑΟΖ, μας επιτρέπει να ελπίζουμε για παρόμοιου μεγέθους εκπλήξεις;
Αναμφισβήτητα η ανακάλυψη «Ζορ» στην Αίγυπτο δίνει νέα πνοή και ανοίγει καινούργιες προοπτικές στις δραστηριότητες έρευνας και αξιοποίησης υδρογονανθράκων στη νοτιανατολική Μεσόγειο. Επίσης, το κοίτασμα «Ζορ» αλλάζει τα δεδομένα, τόσο όσον αφορά τα επιχειρησιακά μοντέλα των πετρελαϊκών εταιρειών όσο και τις πολιτικές των κρατών τις ευρύτερης περιοχής. Λαμβάνοντας υπ' όψιν την εγγύτητα της ανακάλυψης αυτής με το τεμάχιο 11, καθώς απέχει περίπου 4-6 χλμ. από τη μέση γραμμή που οριοθετεί τις ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά και την επιφάνεια που καταλαμβάνει το κοίτασμα, περίπου 100 τετρ. χλμ., είναι δυνατό να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι οι γεωλογικοί παράγοντες που οδήγησαν στον σχηματισμό του «Ζορ» εκτείνονται και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Αυτό δημιουργεί την αισιοδοξία ότι ενδεχομένως μπορούμε να ελπίζουμε σε νέες ανακαλύψεις στον θαλάσσιο χώρο μας. Όσον αφορά το κατά πόσο μέρος του κοιτάσματος «Ζορ» βρίσκεται στο τεμάχιο 11, αυτό πρέπει να αξιολογηθεί κατ' αρχήν από την αδειούχο εταιρεία του εν λόγω τεμαχίου, δηλαδή την Total.

Κατά την πρόσφατή του επίσκεψη στο νησί, ο Διευθύνων Σύμβουλος της ENI μίλησε για το ενδεχόμενο μεταφοράς του κυπριακού φυσικού αερίου στον αιγυπτιακό σταθμό υγροποίησης «Νταμιέτα». Είναι οικονομικά και στρατηγικά επικερδής μια τέτοια επιλογή;
Λαμβάνοντας υπ' όψιν τους τρεις βασικότερους παράγοντες σε αυτήν την περίπτωση, δηλαδή την απόσταση, καθώς η Νταμιέτα απέχει περίπου 240 χλμ. από το «Αφροδίτη», σε σύγκριση με το «Ζορ» που απέχει μόνο 190 χλμ., το επιχειρησιακό μοντέλο, δηλαδή εάν το φυσικό αέριο θα πωλείται πριν από την υγροποίησή του ή εάν θα υγροποιείται μόνο, χωρίς να αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς, και το ιδιοκτησιακό μοντέλο, καθώς η Eni είναι ο μεγαλομέτοχος τού Σταθμού Υγροποίησης στο Λιμάνι Νταμιέτα της Αιγύπτου, οπόταν και θα προτιμήσει να δώσει προτεραιότητα σε ιδία κοιτάσματα, μια τέτοια επιλογή φαίνεται να είναι οικονομικά και στρατηγικά επικερδής μόνο για την περίπτωση του «Ζορ» και ενδεχομένως σε περίπτωση που η Eni προβεί σε ανακαλύψεις στα τεμάχια 2, 3 ή 9 της κυπριακής ΑΟΖ.

Μετά την ανακάλυψη στην Αίγυπτο, επανήλθαν φωνές από διάφορους ενεργειακούς αναλυτές, που κάνουν εκ νέου λόγο για κατασκευή του σταθμού υγροποίησης στο Βασιλικό, όπου ήταν και ο αρχικός μας σχεδιασμός. Πόσο εφικτό θα ήταν κάτι τέτοιο;
Αν και υπάρχουν και άλλοι τρόποι μεταφοράς-εξαγωγής του αερίου της ευρύτερης περιοχής, όπως π.χ. ένας διασυνδετήριος αγωγός, ή μέσω ηλεκτροπαραγωγής, ή και ακόμα μέσω σταθμού παραγωγής μεθανόλης, καθώς και διάφορες καταναλωτικές αγορές, εντούτοις οι όποιοι σταθμοί υγροποίησης, υφιστάμενοι ή νέοι, παραμένουν μια ελκυστική επιλογή, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ενδεχομένως να αποτελούν και τη βέλτιστη λύση λόγω της ευελιξίας που παρουσιάζουν, τόσο στην ικανότητα παραγωγής όσο και στις εξαγωγικές αγορές.
Λαμβάνοντας υπ' όψιν τα πιο πάνω και συνεκτιμώντας τα σημερινά δεδομένα όπως διαμορφώνονται, θα πρέπει ίσως η Κύπρος και το Ισραήλ να αρχίσουν να εξετάζουν και άλλες λύσεις εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, περιλαμβανομένης και της κατασκευής ενός νέου σταθμού υγροποίησης στην περιοχή, παρά να «ανταγωνίζονται» μεταξύ τους ή με το «Ζορ» για εξαγωγή του αερίου μέσω Αιγύπτου.

Την περασμένη Δευτέρα, υπήρξαν νέες απειλές εκ μέρους της Τουρκίας για παρεμπόδιση των εξορύξεων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την εμπειρία που είχατε στο παρελθόν με παρόμοιες απειλές, πώς αξιολογείτε ένα τέτοιο ενδεχόμενο να γίνει πραγματικότητα;
Η Τουρκία μάς έχει συνηθίσει κατά καιρούς σε προκλήσεις και παρεμβάσεις, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις εκδηλώθηκαν και με κινητοποιήσεις στόλου του πολεμικού ναυτικού της. Ασφαλώς, μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε κάποιο θερμό επεισόδιο, ενώ οι όποιες ενέργειες παρεμπόδισης έγιναν από πλευράς Τουρκίας, περιορίστηκαν σε απειλές και προειδοποιήσεις.
Πιστεύω ότι και μελλοντικά η Τουρκία θα συνεχίσει πάνω στο ίδιο μοτίβο, δηλαδή με απειλές και προειδοποιήσεις, χωρίς όμως να τις μετουσιώνει σε πράξη, καθώς και η ίδια γνωρίζει καλύτερα ότι τότε θα έχει να αντιμετωπίσει τις πετρελαϊκές εταιρείες κολοσσούς που έχουν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, αλλά και κατ’ επέκτασιν τις χώρες στις οποίες αυτές οι εταιρείες εδρεύουν.

Θεωρείτε εφικτή την υλοποίηση του αγωγού East Med, δεδομένης της καθυστέρησης των ενεργειακών σχεδιασμών Κύπρου-Ισραήλ και της ανακάλυψης στην Αίγυπτο;
Ο αγωγός East Med Gas Pipeline αφορά ένα έργο κοινού ενδιαφέροντος, το οποίο έχει ήδη εγκριθεί και λαμβάνει σχετική οικονομική χορηγία από την Ε.Ε., για τις απαραίτητες μελέτες. Με τα σημερινά δεδομένα και το ισχυρό ενδεχόμενο νέων ανακαλύψεων φυσικού αερίου, είναι δεδομένο ότι ο εν λόγω αγωγός μπορεί να υλοποιηθεί και να προσφέρει μια πρόσθετη δίοδο, καθώς και μια εναλλακτική πηγή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Επίσης, με την υλοποίησή του, ο αγωγός αυτός θα μπορεί να αποτελέσει και μια επιπρόσθετη επιλογή για την εκμετάλλευση/εξαγωγή του φυσικού αερίου της Κύπρου και του Ισραήλ.

Είναι τελικά θέμα μόνο των εταιρειών φυσικού αερίου η κατασκευή αγωγού προς την Τουρκία, όπως συχνά λέγεται, ή προαπαιτείται και η συγκατάθεση της πολιτικής ηγεσίας;
Σαφέστατα και προαπαιτείται η συγκατάθεση της πολιτικής ηγεσίας σε κάτι τέτοιο, αφού αυτό το θέμα αποτελεί και από μόνο του πολιτικό ζήτημα. Εξάλλου, το οποιοδήποτε Σχέδιο Ανάπτυξης και Παραγωγής ενός κοιτάσματος υδρογονανθράκων, που ετοιμάζεται από κάθε εταιρεία που έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης, θα πρέπει να τυγχάνει της έγκρισης της Κυβέρνησης του ενδιαφερόμενου κράτους.

Εσείς ο ίδιος ήσασταν από τους πρωτοπόρους του ενεργειακού προγράμματος της Κύπρου, ακόμη και σε εποχές που κανείς δεν πίστευε στην ύπαρξη φυσικού αερίου. Τώρα βρίσκεστε σε επαφή με το Υπουργείο Ενέργειας; Σας έχει ζητηθεί η επιστημονική σας άποψη για τους μελλοντικούς σχεδιασμούς;
Περιστασιακά τυγχάνει να έρχομαι σε επαφή με υψηλόβαθμα άτομα και αξιωματούχους του Υπουργείου, και να συζητούμε τις εξελίξεις. Παρά ταύτα, δεν τυγχάνω ευρείας και άμεσης ενημέρωσης επί των εξελίξεων στα θέματα της ενέργειας από το Υπουργείο και ούτε ζητήθηκε η συμβολή μου στους ενεργειακούς προγραμματισμούς και μελλοντικούς σχεδιασμούς για την ενέργεια, παρόλο που, όπως έχω δηλώσει και κατά το παρελθόν, έχω θέσει τον εαυτό μου στη διάθεση του Υπουργείου και της Κυβέρνησης.

Η διαχείριση του φυσικού μας αερίου μπορεί να ανοίξει δέσμες επιστημών στο νησί, προσφέροντας παράλληλα μιαν ανάσα στην οικονομία μας. Μπορείτε να μας εισηγηθείτε κάποια βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση;
Πιστεύω πως, λόγω του γεγονότος ότι τα υφιστάμενα ακαδημαϊκά προγράμματα που προσφέρονται δίνουν περισσότερη έμφαση στη θεωρεία και υστερούν σε ουσιαστική εφαρμοσμένη πρακτική (hands-on practice), χρειάζεται να υπάρξει συνεργασία με τη βιομηχανία στο εξωτερικό, καθώς και με μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και εταιρείες παροχής υπηρεσιών στον τομέα των υδρογονανθράκων, ώστε οι φοιτητές να λαμβάνουν επαγγελματική κατάρτιση στο αντικείμενό τους, εμπλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις, εμπειρίες και ικανότητές τους, προτού εμπλακούν ενεργά και ουσιαστικά σε εργασίες του τομέα αυτού.
Επίσης, η ανάπτυξη εγχώριας βιομηχανίας πετροχημικών, βιομηχανίας δηλαδή βασισμένης στο φυσικό αέριο ως πρώτη ύλη, θα προσφέρει επιπρόσθετα σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη για τον τόπο, μέσω νέων και μεγαλύτερων ευκαιριών απασχόλησης, καθώς και μέσω προσέλκυσης διεθνών εταιρειών και επενδύσεων.

http://energypress.gr/

Το έργο του Σόλωνα Κασίνη και η ΑΟΖ

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα την εμβέλεια του έργου του Σ. Κασίνη τα πράγματα είναι πολύ απλά, αφού είναι σε όλη τη διαδικασία της αξιοποίησης της Κυπριακής ΑΟΖ από την αρχή των πρώτων διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο το 2001, οι οποίες θα καταλήξουν στην πρώτη συμφωνία περί ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου το 2003. Στη συνέχεια θα βοηθήσει με τις γνώσεις του και το πείσμα του στη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Ακολούθησε η συμμετοχή του στη συμφωνία με το Λίβανο το 2007 και τελικά με το Ισραήλ το 2010. Παράλληλα βρέθηκε σε όλες τις διαπραγματεύσεις με τις διάφορες πετρελαϊκές εταιρείες στον πρώτο και στο δεύτερο γύρω αδειοδότησης για τα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι οι αξιολογήσεις του κατάληξαν στη συμφωνία με την αμερικάνικη Noble για το οικόπεδο 12, με την Ιταλο – κορεάτικη κοινοπραξία της ENI και Kogas για τα οικόπεδα 2, 3 και 9, με την γαλλική Total για τα οικόπεδα 10 και 11. Όταν λοιπόν κάποιος είναι ικανός να διαχειριστεί τρεις διακρατικές συμφωνίες, μία θέσπιση, τρεις κοινοπραξίες με διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν περίπου 40 εταιρείες συνολικά, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει ότι είναι άξιος, διότι είναι γνωστό. Μάλιστα και γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα του πρότεινε να συμμετέχει στην Επιτροπή της ελληνικής ΑΟΖ. Γνωρίζοντας λοιπόν όλο αυτό το πλαίσιο και το πεδίο δράσης του Σ. Κασίνη μπορούμε να δηλώσουμε από τώρα ότι το έργο του θα συνεχιστεί μπορεί ακόμα και πιο εύκολα για να βοηθήσει όλο τον Ελληνισμό που βρίσκεται και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αν λοιπόν κάποιοι τον αμφισβητούν ξέρουμε για ποιο λόγο και πόσο αυτός σχετίζεται με επιλογές του 2004. Εμείς όμως συνεχίζουμε και είμαστε μαζί με τον Σ. Κασίνη για την αξιοπρέπεια του Ελληνισμού.

Αρχίζει η επιβεβαιωτική γεώτρηση στο τεμάχιο της Αφροδίτης

Αρχίζει σήμερα η επιβεβαιωτική γεώτρηση στο τεμάχιο Αφροδίτη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου. Το τρυπάνι θα φτάσει στα 5,607 μέτρα βάθος.

Σκοπός της γεώτρησης είναι η διακρίβωση του μεγέθους και των ποιοτικών χαρακτηριστικών των κοιτασμάτων. Τα πρώτα αποτελέσματα αναμένονται σε 3-4 μήνες και τα τελικά θα γνωστοποιηθούν στο τέλος του 2013.

Σύμφωνα με τον οδικό χάρτη για το φυσικό αέριο, που παρουσίασε ο Υπουργός Ενέργειας, Γιώργος Λακκοτρύπης, την ίδια περίοδο θα μπουν και οι υπογραφές για το μνημόνιο συναντίληψης και τη συμφωνία για το έργο του τερματικού υγροποίησης με τη NOBLE.

Η τελική επενδυτική απόφαση για το τερματικό υγροποίησης αναμένεται να ληφθεί το τρίτο τρίμηνο του 2015. Εντός του 2014 θα έχουμε και νέες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ από τις εταιρείες TOTAL και ENI.

Η προπώληση του φυσικού αερίου θα γίνει αμέσως μετά την επιβεβαιωτική γεώτρηση. Το τρίτο τρίμηνο του 2018 θα έχουμε τις πρώτες ποσότητες φυσικού αερίου στην Κύπρο, ενώ το τρίτο τρίμηνο του 2019 θα έχουμε τις πρώτες εξαγωγές φυσικού αερίου από το τεμάχιο 12.

Σ.Κασίνης: "Όλα είναι έτοιμα"

Όλα είναι έτοιμα για να ξεκινήσει η επιβεβαιωτική γεώτρηση και ελπίζουμε πως όλα θα πάνε καλά» δήλωσε ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της ΚΡΕΤΥΚ, Σόλωνας Κασίνης.

Με τα επιβεβαιωτικά αποτελέσματα θα γνωρίζουμε, είπε, τις ποσότητες, θα μπορεί να οριστεί ως εμπορεύσιμο το κοίτασμα, και θα μπορέσει να προχωρήσει ο σχεδιασμός για το κέντρο υγροποίησης.

Όταν γνωρίζουμε πως θα πάει αυτή η γεώτρηση, πρόσθεσε, τότε θα υπογραφτεί και το μνημόνιο συναντίληψης για το τερματικό.

Συνέντευξη Νίκου Λυγερού και Σόλωνα Κασσίνη, Πρωινό ΑΝΤ1 27/02/2013

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού και του Σόλωνα Κασσίνη στην εκπομπή "Πρωινό ΑΝΤ1" με τον Γιώργο Παπαδάκη στις 27/02/2013. Ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση των ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης με το νορβηγικό Nordic Explorer. Κυπριακά κοιτάσματα, Τρόικα και μνημόνιο.

ΑΟΖ Κύπρου - Κασσίνης για εξελίξεις για Φυσικό αέριο

Τη θέση εκτελεστικού αντιπροέδρου της κρατικής εταιρείας υδρογονανθράκων ΚΡΕΤΥΚ, αναλαμβάνει από την 1η Μαρτίου ο Σόλων Κασίνης, έως τώρα Διευθυντής της Υπηρεσίας ενέργειας στο υπουργείο Εμπορίου.

Όπως δήλωσε στην εκπομπή του ΣΙΓΜΑ Μεσημέρι και Κάτι, πρόκειται για φυσική μετεξέλιξη της θέσης του.

Αναφορικά με τη συνεργασία με τη Noble, ο κ. Κασίνης είπε ότι οι δύο πλευρές βρίσκονται σε συνεχή συνεννόηση και μια φορά τη βδομάδα γίνονται συναντήσεις. Σήμερα, είπε, έγινε άλλη μια συνάντηση.

Πρόσθεσε ότι η επόμενη γεώτρηση αναμένεται να γίνει τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο ενώ για το πότε θα μπει το τρυπάνι στο οικόπεδο 10 ή 11, σημείωσε ότι εντός των ημερών θα αρχίσουν οι διαδικασίες και οι σεισμικές έρευνες για να καθοριστεί ο χρονικός ορίζοντας.

Ο κ. Κασίνης εξέφρασε την εκτίμηση ότι κάτω από τον «Ερατοσθένη» υπάρχει τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου.

Σε δηλώσεις στην εκπομπή Πρωτοσέλιδο του Σίγμα ο κ. Κασίνης επιβεβαίωσε σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας "Πολίτης", ότι ο διορισμός του εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο και ότι τον αποδέχθηκε, καθώς ήταν και δικό του αίτημα.

Ο κ. Κασίνης δήλωσε ότι ήδη υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ενέργειας και από τον ερχόμενο μήνα θα αναλάβει τα καθήκοντά του στην ΚΡΕΤΥΚ.

Στο σημαντικό και αποφασιστικό ρόλο του Σόλωνα Κασίνη στις μέχρι σήμερα διαπραγματεύσεις αναφέρθηκε ο Υπουργός Εμπορίου, Νεοκλής Συλικιώτης.

Η συμμετοχή του κ. Κασίνη στην ΚΡΕΤΥΚ, είπε, αποτελεί συνέχεια των προσπαθειών αυτών.

Με την εμπειρία και τις γνώσεις του, ο κ. Κασίνης, πρόσθεσε, θα συμβάλει αποφασιστικά στην υλοποίηση του προγραμματισμού της ΚΡΕΤΥΚ.

Στο μεταξύ, 150 εκατομμύρια ευρώ αναμένεται να εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία την ερχόμενη εβδομάδα, από την υπογραφή των συμβολαίων με την κοινοπραξία ΕΝΙ-ΚΟΚΑΣ, όπως δήλωσε το πρωί στο κρατικό ραδιόφωνο ο υπουργός Εμπορίου, Νεοκλής Συλικιώτης.

Σύντομα, εξάλλου, αναμένεται να εισρεύσουν στα ταμεία του κράτους και τα 24 εκατομμύρια από τα συμβόλαια με την TOTAL για τα τεμάχια 10 και 11, που υπογράφηκαν χθες.

Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο

Είναι μια ιστορική υπογραφή για την Κύπρο, η συμφωνία με την κοινοπραξία της ιταλικής και της κορεάτικης εταιρείας, στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου παραχώρησης και μάλιστα για τα οικόπεδα 2, 3 και 9. Η άμεση οικονομική απολαβή για την Κύπρο είναι της τάξης των 150 Εκατομμυρίων Ευρώ για το bonus υπογραφής. Δεν μιλάμε πια για εκτιμήσεις, αλλά για ένα ιστορικό γεγονός που είναι αναμφισβήτητο ακόμα και από τους πιο επιφυλακτικούς και αυτούς που τους διακατέχουν οι αιώνιες φοβίες. Κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει το έργο του Σόλωνα Κασσίνη που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα της Κύπρου και μάλιστα να δείξει και το παράδειγμα για την Ελλάδα. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους μη ειδικούς ότι δεν πρόκειται για μια εύκολη διαπραγμάτευση και ειδικά για το περίφημο οικόπεδο 9. Διότι ενώ για τα οικόπεδα 2 και 3 ήταν αυτή η κοινοπραξία που είχε επιλεχθεί εξ αρχής, για το οικόπεδο 9, η πρώτη επιλογή ήταν διαφορετική, αφού αφορούσε μία γαλλική και δύο ρώσικες εταιρείες. Κι όπως δεν βρέθηκε κοινό πλαίσιο συμφωνίας, η Κύπρος δεν έκανε πίσω παρόλο που ήταν το αναμενόμενο για όλους τους ραγιάδες και πέρασε στην επόμενη επιλογή με νέα διαπραγμάτευση. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό γιατί απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις τεχνητές επιφυλάξεις που προωθούν διακριτικά οι εχθροί της ελληνικής ΑΟΖ, λέγοντας ότι κανείς στην Ελλάδα ή στην Κύπρο δεν είναι ικανός να κάνει στρατηγικές διαπραγματεύσεις με πετρελαϊκές εταιρείες.

Τεχνητά ξεχνούν βέβαια στις παρεμβάσεις τους ότι είναι η Ελλάδα και η Κύπρος που διαθέτουν τα οικόπεδα και όχι οι εταιρείες. Κατά συνέπεια ακόμα και αν είναι ισχυρές οι πολυεθνικές εταιρείες δεν έχουν ποτέ το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον αυτές οι εταιρείες βρίσκονται σε ανταγωνιστικό πλαίσιο με άλλες ανάλογες εταιρείες και καμία από αυτές δεν θέλει να υπάρχει οποιαδήποτε αδικία στο διαγωνισμό του γύρου παραχώρησης. Με άλλα λόγια, οι παίκτες που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, εμποδίζουν συνολικά ο ένας τους άλλους να υπάρξει ένα άδικο παίγνιο. Και από την άλλη το κράτος που διαθέτει τα οικόπεδα, παίζει ένα μοναδικό ρόλο αφού καλύπτει όλο το θέμα της αξιολόγησης των υποψηφίων και αυτό γίνεται απόλυτα ορθολογικά και μάλιστα με διαφανή τρόπο για όλους τους παίκτες. Για το οικόπεδο 12, το οποίο διαχειρίζεται αμερικανική εταιρεία οι μη ειδικοί δεν είχαν δώσει μεγάλη σημασία διότι οι υποψήφιες εταιρείες ήταν ελάχιστες και πολλοί θεώρησαν μάλιστα ότι η επιλογή σχετίζεται με την οριοθέτηση με το Ισραήλ, δίχως βέβαια να αναλύουν τα ιστορικά δεδομένα της διαπραγμάτευσης. Τώρα, με αυτή τη νέα διαπραγμάτευση, κανείς δεν μπορεί να πει ένα ανάλογο επιχείρημα, διότι πρόκειται για ιταλική και κορεάτικη εταιρεία, και ειδικά το οικόπεδο 12 δεν αγγίζει καμία οριοθέτηση ούτε του Λιβάνου, ούτε του Ισραήλ, και ούτε της Αιγύπτου. Έτσι η Κύπρος αποδεικνύει επί του πρακτέου ότι είναι ικανή να διαχειριστεί στρατηγικά μια διαπραγμάτευση όχι γιατί είναι ένα μικρό κράτος, αλλά γιατί έχει συνειδητοποιήσει εξ αρχής ότι το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μια λεπτομέρεια και αποτελεί μια υψηλή στρατηγική πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί ένας αληθινός και αποτελεσματικός στρατηγικός σχεδιασμός. Με την αντίληψη του υπερκομματικού, η Κύπρος δείχνει στην Ελλάδα το μονοπάτι της αξιοποίησης της ΑΟΖ δίχως κανένα προβληματισμό ή ενδοιασμό.

Συνέντευξη Ν.Λυγερού στο Radio 98.4, Γ.Σαχίνης 11/1/13

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού

στην εκπομπή του Γ. Σαχίνη

Radio 98.4 fm στις 11/01/2013.

Εξελίξεις λίγο πριν τη θέσπιση της Ελληνικής ΑΟΖ

Το έργο της επιτροπής

Όταν εξετάζουμε την πρόοδο του θέματος της ΑΟΖ, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αν δεν υπήρχαν άνθρωποι που παλεύουν τόσα χρόνια αλλά και νέοι πολιτικοί που ξέρουν να είναι αποτελεσματικοί, δεν θα είχαμε αυτά τα δεδομένα και βέβαια δεν θα ήμασταν σε αυτή την τελική φάση για τη θέσπιση. Δίχως την επιμονή ανθρώπων σαν τους Σ. Κασσίνη, Η. Κονοφάγο και Α. Φώσκολου δεν θα υπήρχε το υπόβαθρο για να λειτουργήσει το πολιτικό σκέλος του Χ. Λαζαρίδη και το νομικό πεδίο του Α. Συρίγου, για να αναπτύξουμε τα νοητικά σχήματα της υψηλής στρατηγικής που χρειάζεται η ελληνική ΑΟΖ για να γίνει πραγματικότητα. Δίχως αναλύσεις επιστημονικές και τεχνικές, με την υποστήριξη του ανώτατου επιπέδου, απλά δεν θα υπήρχαν τα νέα δεδομένα που προκαλούν την αλλαγή φάσης στον τομέα της θεωρίας παιγνίων. Για να αποφύγουμε τα προβλήματα τα κλασικά της θεωρίας αποφάσεων, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε συμβατικά με τον παραδοσιακό τρόπο που οδηγεί στις αδιεξόδους που γνωρίζαμε τόσα χρόνια, γιατί δεν ακολουθήσαμε τη μοναχική φωνή του Θ. Καρυώτη, την ανορθόδοξη προσέγγιση του Β. Μαρκεζίνη και την καινοτομία της Τ. Φωκιανού. Επιπλέον κανένας δεν είχε δώσει ποτέ σημασία στο Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων, ενώ εκεί βρίσκονται οι καλύτεροι ειδικοί του τομέα, που έχουν μία βιωματική τεχνογνωσία, λόγω της εμπειρίας τους. Όλα γίνονταν σαν να μην υπήρχε κανείς ειδικός του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, ενώ τώρα όλα έχουν αλλάξει, διότι θεωρούμε ότι πρέπει να αναδείξουμε και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις ικανότητές τους προς όφελος της πατρίδας μας, που έχει τόσες δυσκολίες αυτήν την περίοδο. Με το έργο της επιτροπής αντιλαμβανόμαστε όλοι τη σημασία και την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Το παράδειγμα της Κύπρου έχει μόνο αρχίσει να λειτουργεί, διότι όλοι ξέρουμε ότι είναι αποτελεσματικό και ότι είναι η στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε, για να περάσουμε από το de facto στο de jure για την ελληνική ΑΟΖ, διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να προσεγγίσουμε τους στρατηγικούς επενδυτές και τα ερευνητικά κέντρα που γνωρίζουν τις επιπτώσεις της δράσης μας. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να περιμένει άλλο. Μπορεί με τις δικές της δυνάμεις να προχωρήσει στην ανάκαμψη και στην ανάπτυξη.

Η ΑΟΖ δεν είναι για πολιτικάντηδες

Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι η ΑΟΖ δεν είναι για πολιτικάντηδες και όσοι προσπαθούν να την χτυπήσουν για προσωπικά πολιτικά συμφέροντα απλώς στο τέλος θα φάνε τα μούτρα τους, όπως έγινε και στην Κύπρο. Η ΑΟΖ είναι απαραίτητη για την Ελλάδα και δίχως αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη, η οποία είναι μία αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη της πατρίδας μας. Δεν φτάνει που καθυστερήσαμε τόσα χρόνια να προχωρήσουμε στα βήματα που επίμονα προωθούσε ο Θ. Καρυώτης και ο Β. Μαρκεζίνης, αλλά τώρα έχουμε και ραγιάδες που προσπαθούν να σταματήσουν την όλη διαδικασία. Η ΑΟΖ όμως είναι η επόμενη πραγματικότητα και ακολουθώντας την στρατηγική που ακολούθησε ο Σ. Κασσίνης στην Κύπρο, χάρη στη βοήθειά του προχωράμε έμπρακτα και στην Ελλάδα. Η συμβολή ανθρώπων όπως ο Η. Κονοφάγος και ο Α. Φώσκολος είναι ανεκτίμητη. Και ξέρουμε βέβαια και τι οφείλουμε στην Τ. Φωκιανού. Επίσης γνωρίζουμε ότι έχουμε στην διάθεση της πατρίδας μας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Υδρογονανθράκων με την τεχνογνωσία του.

Κατά συνέπεια η ανοδική πορεία της εξέλιξης της ελληνικής ΑΟΖ είναι δεδομένη ακόμα και αν υπάρχουν εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε. Τώρα υπάρχουν πολλοί πολιτικοί από όλα τα ελληνικά κόμματα εντός και εκτός κυβέρνησης που είναι απόλυτα ενημερωμένοι για το θέμα της ΑΟΖ και της όλης διαδικασίας που εμπεριέχει βέβαια τη θέσπιση, την οριοθέτηση, την οικοπεδοποίηση, την αδειοδότηση, την γεώτρηση, την εξόρυξη και τελικά την εκμετάλλευση. Έχουμε εξηγήσει όλα αυτά τα στάδια λεπτομερώς για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση σε αυτό το πλαίσιο. Έχουν λοιπόν καταλάβει ότι πλέον η καθυστέρηση όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ, αρχίζει να προκαλεί πολιτικό κόστος, διότι και ο ελληνικός λαός είναι πλέον γνώστης του θέματος, το οποίο του ήταν παντελώς άγνωστο πριν από μερικά χρόνια. Αν συνδυάσουμε όλα αυτά τα δεδομένα και την αλλαγή φάσης που προκαλεί στους ξένους συνομιλητές αλλά βέβαια και το στρατηγικό ενδιαφέρον των εταιρειών που είναι εξειδικευμένες στον τομέα των υδρογονανθράκων, τότε θα καταλάβουμε ότι η ΑΟΖ αποτελεί μια ριζοσπαστική κίνηση υψηλής στρατηγικής που είναι υπερκομματική, εθνική και με επίπεδο τουλάχιστον ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Έτσι η μικροπολιτική δεν έχει χώρο να εκφραστεί σε αυτό το πεδίο κι ας ασχοληθεί με την καθημερινότητα, δίχως να ενοχλεί πια το μέλλον της Ελλάδας.

Σόλων Κασσίνης για το φυσικό αέριο εντός Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ - ΡΙΚ

Ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Ενέργειας κ. Σόλωνας Κασσίνης στην εκπομπή "Επωνύμως" του ΡΙΚ, στις 11/12/2012.

Ο Σ. Κασσίνης, θεωρεί πως το ενεργειακό μέλλον της Κύπρου μπορεί να αλλάξει δραστικά το επόμενο διάστημα και κατέγραψε μία σειρά από γεγονότα που θα ακολουθήσουν και θα οδηγήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα μέσα και αρκετοί πολιτικοί έχουν υποβαθμίσει αυτή την πραγματικότητα.

Όσον αφορά την ελληνική ΑΟΖ, στο 22 λεπτό της συνέντευξης, ως μέλος της ελληνικής επιτροπής υπό τον πρωθυπουργό κ.Σαμαρά, αναφέρει τις θετικές εξελίξεις στο θέμα των ερευνών και την έντονο ενδιαφέρον και ανταπόκριση, ξένων εταιριών.

Νέα απόφαση του ΔΔΔ και διευκρινήσεις

Η νέα απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης της Χάγης ακολουθεί τα νοητικά σχήματα των αποφάσεων του 1982 και 1985, όσο αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και πάλι δεν εξετάζει το θέμα της μέσης γραμμής ενσωματώνοντας κανονικά τα νησιά. Η απόφαση αυτή ήταν βέβαια αναμενόμενη από τους ειδικούς λόγω των δεδικασμένων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το κυρίαρχο επιχείρημα του ΔΔΔ σε τέτοιου τύπου αποφάσεις είναι το γεωλογικό στοιχείο. Κατά συνέπεια είναι μια λανθασμένη στρατηγική να υπάρχει ανάμειξη του θέματος της υφαλοκρηπίδας με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι ξέρουμε ότι το ΔΔΔ θα δώσει προτεραιότητα στη γεωλογία παρά στην οικονομία. Και αυτό γιατί η ΑΟΖ είναι μια πιο ευέλικτη διατύπωση ειδικά για το θέμα των νησιών. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι θα έπρεπε λοιπόν να επικεντρωθούμε στην υφαλοκρηπίδα αν όμως γνωρίζει τις εξελίξεις στην Αρκτική και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Αρκτικής οι οποίες επηρεάζουν ακόμα και τις ΗΠΑ, θα κατανοήσει άμεσα ότι η ΑΟΖ είναι η μοναδική λύση όταν υπάρχει κάποια δυσκολία διευθέτησης της επικάλυψης. Πιο συγκεκριμένα το Συμβούλιο τις Αρκτικής που αποτελείται από 8 κράτη αποφάσισε να αποφύγει εντελώς οποιαδήποτε διαδικασία, όπου εμπλέκεται η υφαλοκρηπίδα, διότι όλοι ξέρουν ότι η ρωσική θέση είναι ξεκάθαρη για την περιοχή, αφού θεωρεί ότι γεωλογικά είναι αποκλειστικά η συνέχεια τις Ρωσίας. Έτσι δεν έκαναν το στρατηγικό λάθος να αναμείξουν τα δύο θέματα κι αποφάσισαν να εξετάσουν μόνο και μόνο το θέμα της ΑΟΖ και μάλιστα μετ την έννοια της μέσης γραμμής. Αυτό δείχνει από μόνο του ότι σοβαρά κράτη, όπως είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Δανία δεν κάνουν καμία ανάμειξη μεταξύ των δύο εννοιών, διότι λειτουργούν όντως στρατηγικά. Έτσι αυτή η νέα υπόθεση δείχνει επί της ουσία, πόσο προβληματική είναι η έννοια της υφαλοκρηπίδας , όταν υπάρχουν δυσκολίες μεταξύ των κρατών. Είναι λοιπόν ένα διδακτικό παράδειγμα και για την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό στρατηγικής για την πατρίδα μας και ενισχύει βέβαια όλες τις προσπάθειες που κάνουμε για να θεσπιστεί η ελληνική ΑΟΖ, δίχως να πέσουμε στην παγίδα της ανάμειξης που οδηγεί σε δύσκολες νομικές αποφάσεις, οι οποίες μπορούν να είναι επικίνδυνες, όταν υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν απαραίτητα μια καλή βούληση στις διαπραγματεύσεις.

Ενέργεια, κινήσεις και κυπριακές εκλογές

Όταν ξέρουμε ότι ο Σ. Κασσίνης ήταν και στις τρεις διαπραγματεύσεις της Κύπρου το 2003, το 2007, και το 2010 διαδοχικά με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ και πόσο η Κύπρος χρωστά σε αυτόν τον άνθρωπο και αγωνιστή για το μέλλον της, φαίνεται αδιανόητο κάποιος που τον κατηγόρησε άδικα, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την ασχετοσύνη του περί του θέματος των υδρογονανθράκων, να θέλει τώρα να είναι και υποψήφιος πρόεδρος της Κύπρου, την ώρα που η τελευταία διαπραγματεύεται την τελική φάση του δευτέρου γύρου παραχώρησης. Κι όμως αυτή η σκέψη έγινε πράξη κι έχουμε πλέον έναν επιπλέον υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές του 2013 και πιο συγκεκριμένα τον Φλεβάρη. Το εύλογο ερώτημα είναι ποιο είναι το όφελος αυτής της κίνησης αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτή η υποψηφιότητα δεν πρόκειται καν να περάσει στο δεύτερο γύρο. Επίσης αν πραγματικά είχε κάποιο νόημα εθνικό, θα έπρεπε να υπάρχει μια διαδικασία συμμαχίας και όχι ανταγωνισμού. Μπορεί βέβαια ο νέος υποψήφιος να θέλει να παίξει αυτόν τον ρόλο εκ των υστέρων, αλλά η πιθανότητες του είναι ελάχιστες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μειωθεί η παρουσία του και θα κάθε υποψήφιου συνολικά, λόγω της δημοκρατικής ισότητας που πρέπει να υπάρχει ως προς τους ψηφοφόρους. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θα ενισχύσει τον πρώτο υποψήφιο αφού θα μειώσει αναπόφευκτα τον ανταγωνισμό του δεύτερου. Σε δεύτερο επίπεδο θα ήταν καλό να χρησιμοποιηθεί αυτή η νέα υποψηφιότητα για να εξετάσουμε λεπτομερέστερα την εμπειρία και την στρατηγική κάθε υποψηφίου περί των υδρογονανθράκων, έτσι ώστε να δεσμευτούν ότι όντως θα κάνουν κινήσεις προς όφελος της Κύπρου και έμμεσα της Ελλάδας, δίχως να εκφυλίσουν όλες αυτές τις προσπάθειες με ανάπτυξη γειτονικής σχέσης.

Το στρατηγικό παράδειγμα της κυπριακής ΑΟΖ

Το στρατηγικό παράδειγμα της κυπριακής ΑΟΖ είναι απλό ως νοητικό σχήμα, αλλά όχι απλοϊκό. Η Κύπρος είναι νησί και αποτελεί ένα απομονωμένο ενεργειακό σύστημα, αν δεν αξιοποιήσει την ΑΟΖ της. Επιπλέον έχει μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση και κατά συνέπεια μεγάλο κόστος εισαγωγής. Οι αναλύσεις λοιπόν είναι ξεκάθαρες: η ενέργεια είναι απαραίτητη για το νησί και το κόστος της εισαγόμενης ενέργειας αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη του νησιού. Αυτά τα δεδομένα ανέλυσε πολύ προσεκτικά ο Σόλωνας Κασσίνης και κατάφερε να τα μετατρέψει πριν μερικά χρόνια σε επιχειρήματα για την προώθηση της εκμετάλλευσης της κυπριακής ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, ανέδειξε το γεγονός ότι οι έρευνες για εξορύξεις στην ΑΟΖ ήταν ένας μονόδρομος για τη μελλοντική ανάπτυξη της Κύπρου. Μπορεί πολλοί να τον χλεύαζαν τότε για όσα έλεγε, αλλά η ιστορία απέδειξε μετά από μερικά χρόνια μόνο το στρατηγικό βάθος της σκέψης τους. Πρέπει επίσης να συνδυάσουμε αυτόν τον προβληματισμό με τα παλαιότερα στρατηγικά δεδομένα που αφορούσαν στο νησί, όπως είναι η θέση του νησιού στην Ανατολική Μεσόγειο, το μεγαλύτερο νησί της περιοχής, το σταυροδρόμι ως ενεργειακός κόμβος και βέβαια την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνολική εξέταση αυτών των δεδομένων δείχνει πόσο ορθολογικές ήταν οι συμφωνίες με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ. Το ίδιο ισχύει και για τους γύρους αδειοδότησης. Και βέβαια όλα αυτά άρχισαν πρακτικά με τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ. Αν αξιολογήσουμε την όλη προσπάθεια αντιλαμβανόμαστε ότι αποτελεί μια τριπλή οικονομία. Πιο συγκεκριμένα, η Κύπρος μειώνει την εξάρτησή της, άρα έχει ρευστότητα για να κάνει στρατηγικές επενδύσεις για φυσικό αέριο, βγάζει το δικό της φυσικό αέριο και παράγει θέσεις εργασίας για τον ίδιο της το λαό κι όλα αυτά σε ένα πλαίσιο ευρωπαϊκό. Με αυτόν τον τρόπο θωρακίζει και τα εθνικά της δικαιώματα. Αν σκεφτούμε ότι όλη αυτή η στρατηγική αναπτύσσεται ενώ η Κύπρος έχει κατεχόμενα, πρόσφυγες, εγκλωβισμένους και αγνοούμενους, τότε γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι το όλο εγχείρημα αποτελεί μια εθνική υπέρβαση που δικαιώνει ο χρόνος. Σε καμιά περίπτωση η Κύπρος δεν αδίκησε κανέναν και δεν καταπάτησε ανθρώπινα δικαιώματα για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι η στρατηγική της στον τομέα είναι παραδειγματική για την Ελλάδα. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ υποστηρίζει την όλη της προσπάθεια και ανοίγει το δρόμο και για την πατρίδα μας. Και αυτό γίνεται πάλι σε ένα πλαίσιο καθαρά ευρωπαϊκό. Διότι σε κάθε περίπτωση οι δύο αυτές ΑΟΖ ανήκουν de facto και de jure στην μεγάλη ευρωπαϊκή ΑΟΖ, η οποία είναι η μεγαλύτερη ΑΟΖ του κόσμου. Αυτό λοιπόν είναι το πεδίο δράσης μας, αρκεί να το υλοποιήσουμε.

The strategic example of the Cypriot EEZ

Translated from the Greek by Evi Charitidou

As a mental schema the Cypriot EEZ strategic example is simple, but not simplistic. Cyprus is an island and constitutes an isolated energy system, unless it takes advantage of its EEZ. Moreover, it has a high degree of energy dependency and, consequently, importing energy is very costly. Thus, these analyses are clear: energy is indispensable for the island and cost of imported energy constitutes an obstacle to the island’s growth. These given were very thoughtfully analyzed by Solonas Kassinis, who managed to turn them into arguments for promoting the Cypriot EEZ exploitation few years ago. In other words, he displayed the fact that extraction research in the EEZ was an one-way road for Cyprus’s future growth. Many might have scoffed him then for what he had been saying, but history only few years later proved his thought’s strategic depth. In addition, we have to combine this problematic with earlier strategic given concerning the island, such as the position of the island in Eastern Mediterranean, the largest island of the region, the crossroads as energy hub and, of course, the EU membership. In total examining these given shows us how rational the agreements with Egypt, Lebanon and Israel had been. The same holds for the licensing rounds. And, of course, all this has practically started with Cypriot EEZ proclamation. If we evaluate the entire effort, we realize that this constitutes a triple economy. More specifically, Cyprus limits its dependency; it, thus, creates liquidity to make strategic investment on natural gas, it produces its own natural gas and creates employment for its own people; and all this in a European framework. In this way it secures its national rights. If we think that the whole strategy is deployed while Cyprus being under occupation, with refugees, entrapped and missing people, then it becomes absolutely comprehensible that the entire endeavor constitutes a national excess vindicated by time. In no way has Cyprus offended anyone, neither has it violated any human rights. This is the reason why we consider that its strategy on this sector sets an example to Greece. Greek EEZ proclamation supports the entire effort and opens the way for our country, too. And all this again takes place in a clearly European framework. For, in any case, these two EEZs de facto and de jure belong to the broader European EEZ, which is the largest EEZ in the world. So, this is our action field, as long as we activate it.

Πηγή  -  Νίκος Λυγερός

ΑΟΖ και είδη συμβάσεων αναδόχων

Όταν εξετάζουμε τον Πετρελαϊκό Κώδικα περί συμβάσεων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, στο πρώτο κεφάλαιο του τρίτου τίτλου, βρίσκουμε το Άρθρο 13 που προβλέπει τρεις μεγάλες κατηγορίες: τις συμβάσεις παραχώρησης, τις συμβάσεις διανομής και άλλου τύπου, όπως είναι οι συμβάσεις υπηρεσιών με ρίσκο. Στη συνέχεια το Άρθρο 14 περιγράφει τη σύμβαση παραχώρησης και το Άρθρο 15 τη σύμβαση διανομής. Το Άρθρο 16 διευκρινίζει όλες τις περιπτώσεις του Άρθρου 15. Σε αυτό το πλαίσιο κινείται ο τομέας και η αγορά και θα πρέπει να το έχουμε στο νου μας όταν θα περάσουμε σε αυτό το στάδιο της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Μάλιστα με τα παραδείγματα του Ισραήλ και της Κύπρου έχουν ιστορικά δεδομένα για τις δύο μεγάλες κατηγορίες. Το Ισραήλ έχει κάνει αποκλειστικά συμβάσεις παραχώρησης (Contrat de concession, Concession Agreement). Σε αυτό το πεδίο, το κοίτασμα ανήκει στον ανάδοχο και δεν απαιτούνται κρατικές δανειακές εγγυήσεις. Η Κύπρος για το κοίτασμα Αφροδίτη έχει κάνει σύμβαση διανομής (Contrat de partage de production, Production Sharing Agreement). Σε αυτό το πεδίο το κοίτασμα ανήκει στο κράτος και απαιτούνται κρατικές δανειακές εγγυήσεις. Πρέπει να σημειώσουμε μάλιστα ότι στο συγκεκριμένο κοίτασμα, όπου υπάρχει συνεκμετάλλευση με την Κύπρο και το Ισραήλ, η εταιρεία Noble δεν υπέγραψε την ίδια σύμβαση, που σημαίνει ότι και αυτή η περίπτωση προβλέπεται. Στην περίπτωση της Ελλάδας έχουμε όλες αυτές τις επιλογές. Η στρατηγική μας επιλογή περί αυτού του θέματος πρέπει να είναι αυτή που θωρακίζει τα εθνικά μας δικαιώματα και να κάνουμε χρήση του Προεδρικού Διατάγματος (10/02/2012) που εξασφαλίζει τον εθνικό χαρακτήρα οποιασδήποτε διαχείρισης των υδρογονανθράκων που έχουμε ήδη και που θα έχουμε στο μέλλον. Είναι λοιπόν σημαντικό να εξετάσουμε όλες τις διατάξεις περί του θέματος, διότι η ελληνική ΑΟΖ πρέπει να υποστηρίζει σε όλο το πλαίσιό της τα δικαιώματα της Ελλάδας. Και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να είμαστε χαλαροί σε τέτοια θέματα λόγω των οικονομικών πιέσεων που δεχόμαστε. Η ΑΟΖ είναι ένα οικονομικό εργαλείο που μας υποστηρίζει και πρέπει να την αξιοποιήσουμε με σοβαρότητα, διότι υπόκειται στο Δίκαιο της Θάλασσας που υπογράψαμε το 1982 και που κυρώσαμε το 1995. Πρέπει λοιπόν να είμαστε συνεπείς σε όλες τις φάσεις της διαδικασίας για να βελτιστοποιήσουμε τα οφέλη μας. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι δικοί μας θα πρέπει να γνωρίζουν ήδη συμβάσεις λόγω εμπειρίας τους και να συνυπολογίζουν τους κανόνες που εφαρμόζει η αγορά. Σε αυτό το πλαίσιο θα εκμεταλλευτούμε και τον συνεργάτη μας από την Κύπρο, τον Σόλωνα Κασσίνη που έχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις σε πρακτικό επίπεδο.

Πηγή - Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός

Η ΑΟΖ ως οικονομικό εργαλείο

Την ώρα που προετοιμαζόμαστε για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, δηλαδή την υλοποίηση του πρώτου σταδίου, πρέπει ήδη να μελετάμε και το στρατηγικό βάθος. Αυτό μπορεί να γίνει εξετάζοντας εξωτερικές περιπτώσεις. Άλλα κράτη αντιμετωπίζουν την ΑΟΖ ως ένα οικονομικό εργαλείο. Αυτήν την περίοδο, η Ιταλία λόγω οικονομικής δυσκολίας δίνει έμφαση στην οικοπεδοποίηση, έτσι ώστε να παραχωρήσει θαλάσσιες περιοχές σε ξένες εταιρείες για εξόρυξη υδρογονανθράκων, διότι αντιλαμβάνεται ότι είναι πιο αποτελεσματικός τρόπος να φέρει ρευστότητα μέσω στρατηγικών επενδύσεων. Και γι’ αυτό το λόγο, υπάρχει ένα καλό timing και για την πατρίδα μας για να γίνει μία συνεκμετάλλευση στο Ιόνιο, με το κοίτασμα του «Πύρρου», το οποίο βρίσκεται ακριβώς στα όρια των ΑΟΖ των δύο χωρών. Μια άλλη περίπτωση είναι η Γαλλία με τη γαλλική Γουιάνα, όπου βρήκε εντός της ΑΟΖ κοίτασμα υδρογονανθράκων και υπάρχει πλέον μια κοινοπραξία μεταξύ Shell και Total στην περιοχή. Άλλη μια περίπτωση με μεγαλύτερο στρατηγικό βάθος είναι η αρκτική περιοχή, όπου εκεί υπάρχουν 8 χώρες, που πήραν την απόφαση να παραμερίσουν το θέμα της υφαλοκρηπίδας για να αντιμετωπίσουν ορθολογικά τις διεκδικήσεις της Ρωσίας. Λόγω του μεγέθους των κοιτασμάτων στην Αρκτική, η έννοια της ΑΟΖ αποτελεί την ισορροπία Nash μεταξύ αυτών των χωρών και βέβαια με τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Μάλιστα είναι αυτή η περίπτωση που αναγκάζει στην ουσία τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής να υπογράψουν επιτέλους το Δίκαιο Θάλασσας. Επίσης, σε αυτήν την περίπτωση συμμετέχει ενεργά και η Ευρωπαϊκή Ένωση, άμεσα μέσω Δανίας και έμμεσα μέσω Νορβηγίας. Αυτά τα στοιχεία ενισχύουν την αντίληψη μας περί της ΑΟΖ και της αποτελεσματικότητάς της ως οικονομικού εργαλείου για την πατρίδα μας. Ας παραμερίσουμε λοιπόν την ασχετοσύνη και τον ραγιαδισμό που προσπαθούν να μας καθυστερήσουν στη διαδικασία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ για να μπορέσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται να βοηθήσουμε την Ελλάδα μας για να βγει από αυτήν την πίεση που την καταπατεί. Στην περιοχή μας έχουμε το παράδειγμα της Κύπρου και τη δρομολόγηση του θέματος που έχει πετύχει ο Σ. Κασσίνης, ο οποίος θα μας βοηθήσει έμπρακτα και στις δικές μας προσπάθειες προς όφελος και της Ελλάδας και της Κύπρου. Η καθυστέρηση όταν δεν έχεις την τεχνογνωσία, είναι δικαιολογημένη, όταν όμως έχεις όλα τα απαραίτητα εργαλεία στη διάθεσή σου, τότε είναι εγκληματική. Δεν πρόκειται, λοιπόν, ν’ αφήσουμε να διαπραχθεί αυτό και θα συνεχίσουμε δυναμικά τον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ μέχρι την υλοποίησή της.

Πηγή   -   Νίκος Λυγερός

Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα

Την ώρα που δεχόμαστε οικονομικές πιέσεις και επιθέσεις, το θέμα δεν είναι μόνο οι δηλώσεις και οι αντιδηλώσεις, αλλά οι πράξεις. Προσπαθούν μερικοί να ερμηνεύσουν τα λεγόμενα ξένων αξιωματούχων για να υπερασπισθούν τις θέσεις τους. Πάλι καλά που υπάρχουν πολιτικοί που διαβάζουν καλά αυτά τα λεγόμενα και δίνουν τις σωστές απαντήσεις, αλλιώς δεν θα ήξερε τι να πει και ο ελληνικός λαός. Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα για την Ελλάδα και τώρα πλέον το ξέρουμε όλοι. Διότι ήδη η Κύπρος έχει προτείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση δύο προγράμματα: το Interconnector EuroAsia και τον αγωγό. Και τα δύο θα περάσουν και θα λειτουργήσουν στις ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια πρέπει να προωθήσουμε τη θέσπισή μας. Είναι επίσης σημαντική η πρόσβαση σε εταιρείες που έχουν τεχνογνωσία στα σεισμικά δεδομένα και αυτή πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Όσον αφορά στις φοβίες με την Τουρκία και τα δικαστήρια, το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και βέβαια δεν έχει ψηφίσει κυρωτικό νόμο. Επιπλέον, όταν υπάρχει μια διαφωνία, πρέπει και τα δύο κράτη να συμφωνούν επί του θέματος για να απευθυνθούν στο δικαστήριο. Το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχει απολύτως καμία σχέση. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς και δεν προβλέπεται καν άλλη διαδικασία. Η προώθηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ από τα κόμματα και της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης γίνεται πάνω σε αυτή τη βάση και σε καμιά άλλη. Δεν πρέπει να μπούμε τώρα σε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις πάνω στο θέμα της θέσπιση της ΑΟΖ. Έχουμε τώρα όλες τις προδιαγραφές, έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε τα υποδείγματα, υπάρχει η πολιτική βούληση, τώρα μπορούμε δυνατά και δυναμικά να προχωρήσουμε και να αποκτήσουμε δικαιωματικά το δικό μας απέραντο γαλάζιο. Η Κύπρος έχει ακόμα τουρκική κατοχή κι όμως έχει θεσπίσει την ΑΟΖ και έχει κάνει τρεις συμφωνίες με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ. Ήρθε η ώρα να δικαιωθεί ο Σ. Κασσίνης με το έργο του, να υλοποιηθεί το όραμα του Θ. Καρυώτη και του Β. Μαρκεζίνη, να αρχίσουν οι γεωτρήσεις που τόσο περιμένουν ο Α. Φώσκολος και ο Η. Κονοφάγος. Αυτή η Βουλή πρέπει να πάρει μια ιστορική απόφαση και να συνειδητοποιήσει ότι στο μέλλον θα ονομάζεται πια η Βουλή της ΑΟΖ. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει άλλο την ώρα της ανακήρυξης, δεν μπορεί μόνο να αντέχει τις πιέσεις δίχως να λέει τίποτα. Έχει αντοχές, αλλά θέλει και μέλλον για τα παιδιά του. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ είναι το πρώτο βήμα της ουσιαστικής αλλαγής για την πατρίδα μας. Αυτό χρειαζόμαστε και αυτό είναι το πρέπον να κάνουμε.

Proclaiming EEZ is a priority
Translated from the Greek by Evi Charitidou

At a time when are under economic pressure and receive economic attacks, statements and counter statements only are not the case, but actions are. Some try to interpret foreign officials’ words in order to defend their own position. Thankfully there are politicians reading these words well and giving correct answers. Otherwise, the Greek people would not have known what to say either. Proclaiming EEZ is a priority for Greece and now we all know it. For, Cyprus has already suggested two projects to the European Union: Eurasia Interconnector and the pipeline. Both of them will pass through and operate in Cyprus and Greece EEZs. Consequently, we should launch the proclamation of our EEZ. In addition, what is important is giving access to companies possessing expertise on seismic data; this also has to be immediately activated by the Greek EEZ proclamation. As regards phobias for Turkey and courts, the framework is clear: Turkey has not signed UNCLOS and has not, of course, voted any ratifying law. Moreover, whenever there is a dispute, both states should agree on this matter in order to address the court. EEZ proclamation issue has absolutely nothing to do with this. EEZ proclamation always takes place unilaterally and no other procedure is provided. Promoting Greek EEZ proclamation by both Government and opposition parties takes place on this basis only and not on any other. Now we should not enter politicking controversies on the EEZ proclamation issue. Now we have all required standards; we possess know-how; we have models at our disposal; there is political will; now we can mightily and dynamically move on and rightfully acquire our own infinite blue. Cyprus is still under Turkish occupation and yet she has proclaimed EEZ and has reached three agreements with Egypt, Lebanon and Israel. The time has come for S. Kassini’s work vindication, for materializing Th. Karyotis’s and B. Markezinis’s vision and for starting drilling so eagerly anticipated by A. Foskolos and E. Konofagos. This Parliament must take a historic decision and realize that it would be called the EEZ Parliament in the future. The Greek people can no longer wait for the time of proclamation; they can not merely endure pressure without saying anything. They are resistant, but they want future for their children as well. Proclaiming the Greek EEZ is the first step towards the essential change for our country. This is what we need and this is what is due to do.

Πηγή   -   Νίκος Λυγερός

Το υπόδειγμα του κοιτάσματος Αφροδίτη

Για να αντιληφθούμε πραγματικά τι σημαίνει πρακτικά, σε οικονομικό επίπεδο να βρεθούν στην ελληνική ΑΟΖ, κοιτάσματα φυσικού αερίου σε περιοχές όπως είναι τα Ιωάννινα, το Ιόνιο και η Νότια Κρήτη για να μην έχουμε να εξετάσουμε και τις κλασσικές φοβίες, πρέπει να έχουμε ένα γενικό υπόδειγμα. Για να γίνει αυτή η εκτίμηση δίχως να βασίζεται μόνο σε θεωρητικές προσεγγίσεις, μελετήσαμε το παράδειγμα του κοιτάσματος Αφροδίτη, με την πολύτιμη βοήθεια του ανεκτίμητου Σόλωνα Κασσίνη. Το κοίτασμα Αφροδίτη που βρίσκεται στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ αντιπροσωπεύει 200 Δις m3. Αν θεωρήσουμε ότι η συνολική επένδυση είναι της τάξης $18 Δις σε μία διάρκεια τεσσάρων ετών, από τα οποία, $1 Δις αφορά στις γεωτρήσεις, $2 Δις για αγωγό μεταφοράς στην ξηρά και $15 Δις για χερσαίες εγκαταστάσεις υγροποίησης, τότε έχουμε ένα λειτουργικό μοντέλο, το οποίο είναι μία καλή προσομοίωση της κυπριακής περίπτωσης έως να ανακαλυφθούν και άλλα κοιτάσματα στα άλλα εννέα οικόπεδα όπου έχουμε υποψηφιότητες από τα δώδεκα οικόπεδα του δεύτερου γύρου αδειοδότησης της κυπριακής δημοκρατίας. Με την υπόθεση ότι κοινό μέσο όρο, η διάρκεια εκμετάλλευσης θα είναι 22 χρόνια και ότι η αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου θα είναι της τάξης του 2% ανά έτος, τότε μπορούμε να υπολογίσουμε ότι η συνολική απολαβή δημοσίου είναι της τάξης $72 Δις και με το σημερινό νόμισμα (με discounted 6%) τότε έχουμε $33 Δις. Μπορούμε μάλιστα να υπολογίσουμε ότι η μέγιστη ετήσια απολαβή από το κράτος θα είναι το πέμπτο χρόνο και θα είναι της τάξης $5 Δις. Τώρα αν υπολογίσουμε με βάση αυτή την μονάδα, αλλά δίχως να πολλαπλασιάζουμε το κόστος των εγκαταστάσεων για κοιτάσματα τα οποία βρίσκονται σε σχετικά μικρή απόσταση, όπως είναι το κοίτασμα Ταμάρ, Νταλίτ και Λεβιάθαν και αν υπολογίσουμε ότι περιμένουμε στη Κύπρο, γύρω στις 14 Αφροδίτες τότε μπορούμε να εκφράσουμε πρακτικά και τα αναμενόμενα οικονομικά οφέλη της Ελλάδας ακόμα και αν περιοριστούμε στις περιοχές που προαναφέραμε. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να κατανοήσουμε όλοι μας την αξία της ΑΟΖ, τουλάχιστον όσον αφορά στους υδρογονάνθρακες και ειδικά για το φυσικό αέριο. Με άλλα λόγια, το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μία θεωρητική προσέγγιση που παύει με τη θέσπισή της. Η ουσία είναι μετά τη θέσπιση για την πατρίδα μας και για το λαό μας. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να προσθέσουμε ότι μία εξόρυξη, με τον αγωγό και το σταθμό υγροποίησης αντιπροσωπεύει συνολικά με τις επιπτώσεις της γύρω στις 100.000 θέσεις εργασίας. Αλλά αυτό θα το αποδείξει η επόμενη πραγματικότητα που ετοιμάζεται τώρα.

Πηγή -- Νίκος Λυγερός, Η. Κονοφάγος

Διευκρινίσεις περί ΑΟΖ

Η ΑΟΖ αποτελεί ένα δείγμα υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα και όχι μια απλή κίνηση τακτικής σε οικονομικό επίπεδο. Η εμβέλεια της ΑΟΖ προέρχεται από τη στρατηγική, ενώ το βάρος της από την οικονομία. Κι αν είναι ισχυρό χαρτί για την πατρίδα, είναι ακριβώς επειδή υπάρχει αυτός ο συνδυασμός. Απλώς πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και με τις έννοιες που καθορίζουν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Υπάρχει μια σειρά στη διαδικασία της ΑΟΖ, η οποία δεν είναι μόνο ορθολογική, αλλά και αποτελεσματική. Πρώτα γίνεται η θέσπισή της, η οποία γίνεται πάντα μονομερώς. Ύστερα σε διμερείς σχέσεις γίνεται η οριοθέτηση της επαφής των δύο ΑΟΖ. Στη συνέχεια γίνεται η οικοπεδοποίηση και μετά η αδειοδότηση, όπου θα είναι υποψήφιες οι ξένες, ή μη, εταιρείες. Αυτός ο τρόπος είναι ο πιο ανθεκτικός για την υψηλή στρατηγική της ΑΟΖ. Όλα τα άλλα που ακούμε προέρχονται από μη ειδικούς που δεν έχουν διαβάσει ούτε το Δίκαιο της Θάλασσας, ούτε τα κείμενα του Θ. Καρυώτη, ούτε το έργο του Σ. Κασσίνη. Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά στην Ελλάδα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να «κολλήσουμε» πάνω στην Τουρκία, η οποία θα είναι ούτως ή άλλως ο έκτος παίκτης στις διαπραγματεύσεις μας για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε την Ιταλία, με την οποία έχουμε υπογράψει από το 1977 συμφωνία περί υφαλοκρηπίδας και να πατήσουμε την ΑΟΖ μας ακριβώς πάνω στα ίδια σημεία. Μετά έχουμε την Αλβανία, η οποία είναι θετική, όπως ξέρουμε. Βέβαια, το ίδιο ισχύει και με την Κύπρο. Με τη Λιβύη πρέπει να προσέξουμε την υπόθεση της Γαύδου. Κι όσον αφορά στην Αίγυπτο, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπέγραψε συμφωνία για την ΑΟΖ με την Κύπρο, ακόμα και αν θεωρείται παραδοσιακά ως σύμμαχος της Τουρκίας. Αυτά τα στρατηγικά βήματα για τον καθορισμό της ΑΟΖ τα έχουμε ήδη αναλύσει εδώ και καιρό. Απλώς τα διευκρινίζουμε επειδή βλέπουμε ότι υπάρχει ανάγκη. Επιπλέον, αυτός ο στρατηγικός συνδυασμός είναι απόλυτα συμβατός με τις μελέτες του Α. Φώσκολου και του Η. Κονοφάγου. Κατά συνέπεια, έχουμε ένα ολόκληρο σχέδιο δράσης, το οποίο είναι εθνικό και ορθολογικό, ενταγμένο στο πεδίο της θεωρίας παιγνίων μη μηδενικού αθροίσματος με ένα τοποστρατηγικό υπόβαθρο. Αυτό έχουν αντιληφθεί και οι πολιτικοί μας πλέον. Γι’ αυτό το λόγο, η επόμενη κυβέρνηση θα είναι αυτή της ΑΟΖ και βέβαια το 2012 θα είναι το έτος θέσπισης της ΑΟΖ.

Πηγή -- Νίκος Λυγερός

ΑΟΖ και πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο

Αντί να εξετάζουμε δευτερεύοντα θέματα, πρέπει να μελετάμε τις επιστημονικές και τεχνικές λύσεις που προσφέρει το πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο για να είναι ακόμα πιο αποδοτική η εκμετάλλευση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και για να μη νομίζουμε ότι αυτές οι λύσεις δεν υπάρχουν ήδη, αρκεί να δούμε μερικά στοιχεία από το Prelude FLNG (Floating Liquefied Natural Gas) της Shell. Μάλιστα ο πρώτος στην Ελλάδα που ανέδειξε αυτή τη πρόταση είναι ο Ηλίας Κονοφάγος. Μόνο που η δικαίωση αργεί όπως το ξέρει και ο Θεόδωρος Καρυώτης για το θέμα της ΑΟΖ αλλά και ο Σόλωνας Κασσίνης για την ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Με την έννοια της ΑΟΖ όλα τα συμβατικά μεγέθη καταρρέουν και το Prelude FLNG είναι μία από τις πρακτικές αποδείξεις αυτού του νοητικού σχήματος. Από τα στοιχεία της Shell ξέρουμε ότι αυτή η δομή θα εξυπηρετεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σε απόσταση 200 km. Σε χώρο αποθήκευσης αντιπροσωπεύει 175 ολυμπιακές πισίνες. Πενήντα εκατομμύρια λίτρα κρύου νερού ανά ώρα θα χρησιμοποιούνται για να κρυώσει το φυσικό αέριο. Το συνολικό μήκος είναι 588 m και το ύψος του πυργίσκου 105 m. Το Prelude FLNG θα κάθεται 25 χρόνια στο χώρο εξόρυξης. Αντιλαμβανόμαστε με αυτά τα στοιχεία ότι όταν ακούμε την κοινωνική μιζέρια για οικονομικά προβλήματα, δεν είναι της ίδιας τάξης μεγέθους. Όμως για να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία πρέπει να μάθουμε τα στοιχεία τα τεχνικά και τα επιστημονικά που δικαιώνουν την όλη προσέγγιση της ΑΟΖ, αλλιώς μπαίνουμε σε τοπικές και πολιτικάντικες διαμάχες που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα μας. Το Prelude FLNG είναι μία από τις αποτελεσματικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην Ελλάδα, δηλαδή στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Με άλλα λόγια αν τα συνδυάσουμε με τα δεδομένα και τις εκτιμήσεις που έχουμε στο Ιόνιο, στην Κρήτη και στο Καστελλόριζο, τότε έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο αποδοτικές λύσεις. Συνεπώς τώρα είναι θέμα βούλησης εκ μέρους του ελληνικού λαού να ψηφίσει του ανθρώπους που αξίζουν για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ.

Πηγή -- Νίκος Λυγερός