3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου. Στρογγυλή, Κέρκυρα 30/8/13 (διάλεξη)

3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου
Στρογγυλή, Κέρκυρα
30/08/2013.

3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου. Ερείκουσσα 31/8/13 (φωτογραφίες)

3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου. Ερείκουσσα 31/8/2013.

3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου. Στρογγυλή, Κέρκυρα 30/8/13 (φωτογραφίες)

3ο Masterclass Τοποστρατηγικής ΑΟΖ και Ζεόλιθου

Στρογγυλή, Κέρκυρα

30/08/2013.

Βαθυμετρικοί χάρτες και σενάρια διαδρομών

Ν. Λυγερός.

Για να εξετάσουμε επιστημονικά και τεχνικά τα διάφορα σενάρια διαδρομών των ηλεκτρικών καλωδίων και των αγωγών, πρέπει απαραίτητα να έχουμε βαθυμετρικούς χάρτες ακρίβειας. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι πρέπει να είναι γνωστή σε όλους η περιοχή της θάλασσας που βρίσκεται μεταξύ της Κρήτης και της Πελοποννήσου. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο έχει νόημα η μελέτη της διαδρομής του EuroAsia Interconnector. Η σημασία αυτής της χαρτογράφησης προέρχεται από το θέμα της διασύνδεσης μέσω της Πελοποννήσου ή όχι, διότι το καλώδιο μπορεί να συνδέσει κατευθείαν την Κρήτη με την Αττική. Το θέμα που βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης είναι απλό. Από τη μία οι τεχνικοί προτιμούν πάντα την πιο φτηνή λύση, από την άλλη, η στρατηγική εξετάζει και τις επιπτώσεις με την ευρύτερη έννοια. Όταν ένας νησιωτικός χώρος συνδέεται με μια ηπειρωτική περιοχή μέσω ενός ηλεκτρικού καλωδίου, επί του πρακτέου γίνεται ηπειρωτικός. Με άλλα λόγια, στον τομέα των επιδοτήσεων υπάρχει μια τεράστια διαφορά αν υπάρχει σύνδεση ή όχι. Σε αυτή την περίπτωση είναι βέβαια η Κρήτη. Αλλά πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι υπάρχει το ανάλογο και για την Πελοπόννησο. Έτσι η μελέτη των βαθυμετρικών χαρτών επιτρέπει την επίλυση του τεχνικού προβλήματος, ειδικά όταν το καλώδιο τοποθετείται σε ένα μέτρο κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Βέβαια αυτό δεν δίνει την τελική λύση, αφού πρέπει επιπλέον να εξετασθεί και το επίπεδο των υποδομών λόγω των υψηλών προδιαγραφών του EuroAsia Interconnector.

Η συμβολή του Interconnector EuroAsia στην ενεργειακή Ελλάδα

Ν. Λυγερός 

Η εξέλιξη των δεδομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο για το Interconnector EuroAsia δεν δίνει μόνο προοπτικές στην Ελλάδα αλλά δημιουργεί και απαιτήσεις για το ελληνικό δίκτυο. Και τα πράγματα είναι αντικειμενικά, διότι η δυνατότητα που παρέχει είναι 2GW, ενώ η διασύνδεση GRITA μπορεί να υποστηρίξει 0,5GW. Επειδή ο κύριος όγκος θα είναι για εξαγωγή, αφού το ηλεκτρικό ρεύμα θα προέρχεται από τη καύση του μεθανίου των κοιτασμάτων, πρέπει να σκεφτούμε συνολικά το θέμα της αναβάθμισης του ελληνικού δικτύου αλλά και των υποδομών. Το πιο εύκολο, βέβαια, σε κοινοτικό πλαίσιο είναι να υποστηριχθεί το καλώδιο GRITA αφού βρίσκεται σε διασυνοριακή περίπτωση, πράγμα το οποίο μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταυτόχρονα όμως πρέπει εσωτερικά να αναβαθμίσουμε τις υποδομές για να περνά το καλώδιο από περιοχές και αυτές να έχουν και οφέλη, αλλιώς θα τις αποφύγει για να ελαχιστοποιήσει το κόστος της επένδυσης. Τέτοιου τύπου περιοχές είναι η Κρήτη και η Πελοπόννησος. Ανάλογα με τον στρατηγικό σχεδιασμό θα υλοποιηθεί και ένα από τα δύο σενάρια που υπάρχουν για τη διαδρομή του Interconnector σε καθαρά ελληνική επικράτεια αλλά και ΑΟΖ. Κατά συνέπεια χρειάζεται μια ενημέρωση των δεδομένων όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο αλλά και στις περιφέρειες. Γιατί ακόμα και η σύνδεση Αττικής- Εύβοιας αλλάζει τα πράγματα, ενώ είναι 80 χιλιόμετρα καλωδίωσης. Μπορούμε να φανταστούμε με 1000 χιλιόμετρα που έχει το Interconnector EuroAsia τι μπορεί να γίνει. Γιατί άλλο γέφυρα και άλλο Ρίο- Αντίρριο. 

Συνέντευξη Ν. Λυγερού Ant1-radio Κέρκυρας, 28/8/2013

Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή του Γιάννη Ασωνίτη Ant1-radio Κέρκυρας 28/08/2013.

Από το αδιανόητο στο άναμμα της φλόγας

Η ΑΟΖ της Κύπρου αποδεικνύει άλλη μια φορά ότι κι ως μικρό κράτος μπορείς να έχεις υψηλή στρατηγική και να θέσεις το αδιανόητο ως στόχο ακόμα κι όταν όλοι οι άλλοι το αντιληφθούν και το θεωρήσουν ουτοπία. Οι περισσότεροι δεν πίστευαν ούτε στην αξία της ΑΟΖ της Κύπρου, ούτε ότι υπήρχαν υδρογονάνθρακες και ειδικά φυσικό αέριο. Κι όμως η επόμενη πραγματικότητα ήρθε ν’ αποστομώσει τους πολλούς και να δικαιώσει τις προσπάθειες μερικών ανθρώπων σαν τον Τάσσο Παπαδόπουλο και τον Σόλωνα Κασσίνη. Τώρα που έγινε επίσημα η ανακοίνωση για το άναμμα της φλόγας, έχουν εξαφανιστεί όλοι όσοι είχαν αντιρρήσεις για αυτό το θέμα. Το ανάλογο βλέπουμε να γίνεται σιγά σιγά και στην Ελλάδα. Όσο πληθαίνουν τα επιστημονικά και τεχνικά αποτελέσματα για τους υδρογονάνθρακες στην Ελληνική ΑΟΖ, τόσο λιγότερο ακούγονται οι αντιδράσεις του ραγιαδισμού που είχαν πλήξει τον ελληνικό λαό για δεκαετίες. Οι σεισμικές έρευνες, οι γεωτρήσεις και τώρα οι δοκιμές παραγωγής είναι αδιαμφισβήτητα δεδομένα που γίνονται επιχειρήματα για τους μαχητές της κυπριακής και της ελληνικής ΑΟΖ. Σιγά σιγά τα πράγματα έρχονται στη θέση τους και βλέπουμε όλοι καλύτερα τη γενική εικόνα. Κατά συνέπεια δεν είναι καν ανάγκη να αντικρούουμε ιδέες του παρελθόντος που δεν μπορούν να προσαρμοστούν. Ο χρόνος τις εξουδετερώνει από μόνος του με τη συνέχεια του έργου και την απόδειξη. Τώρα λοιπόν είναι η σειρά του ανάμματος της φλόγας στην ΑΟΖ της Κύπρου, στο οικόπεδο 12, με την πλατφόρμα ENSCO 5006. Ας το χαρούμε κι αυτό αφού είναι ακόμα ένα βήμα πιο πέρα προς το μέλλον.

Η διάδοση του ζεόλιθου

Η διάδοση του ζεόλιθου στον τομέα της γεωργίας γίνεται από στόμα σε στόμα πλέον, γιατί οι γεωργοί εμπιστεύονται τους γεωργούς κι όταν βλέπουν χειροπιαστά αποτελέσματα στα χωράφια των άλλων θέλουν και αυτοί να τον δοκιμάσουν και στα δικά τους. Με άλλα λόγια δεν είμαστε πια στη φάση τη θεωρητική και των επιστημονικών συζητήσεων στα εργαστήρια. Ο ζεόλιθος έχει μπει πια στο πρακτικό επίπεδο κι οι άνθρωποί μας βλέπουν τα πρώτα αποτελέσματα. Επιπλέον, όταν υπάρχει ανάγκη προστασίας των ελαιόδεντρων από το δάκο και ανάγκη μετατροπής και ταυτόχρονα αξιοποίησης του κατσίγαρου, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο γρήγορα. Ο ζεόλιθος είναι ένα οικονομικό και φυσικό μέσο που βοηθάει σε πολλούς τομείς τους γεωργούς κι όχι μόνο. Κι όπως επιτρέπει και την αύξηση της παραγωγής, ο καθένας μπορεί να το ελέγξει στο κτήμα του και μάλιστα με εξοικονόμηση νερού και λιπάσματος. Οι συζητήσεις που είχαμε με τους αρμόδιους των υπουργείων ΥΠΕΚΑ και Γεωργίας, δείχνουν ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και σε εθνικό επίπεδο, οπότε αντιλαμβάνονται όλοι πια ότι ο ελληνικός ζεόλιθος μπορεί να βοηθήσει την πατρίδα μας επί του πρακτέου. Έχουν γίνει ανάλογες επαφές και με τον Υπουργό Γεωργίας της Κύπρου, ο οποίος το ανέφερε στον ομόλογό του στο Ισραήλ που ενδιαφέρεται βέβαια και λόγω θερμοκρασίας και λόγω ξηρασίας. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε τα αρχικά στάδια ενός διαγράμματος ροής του ζεόλιθου σε διακρατικό επίπεδο. Κι είναι δύσκολο να μη βρούμε μια αναλογία με τους ενεργειακούς αγωγούς που αφορούν στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων μας.

Η ΑΟΖ ως στρατηγικός πλούτος της Ελλάδας

Όταν παλεύεις καθημερινά με προβλήματα τακτικής, δεν αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει λύση στρατηγική. Όταν λειτουργείς πάντα στα επείγοντα ή στην εντατική, ο χρόνος σου λείπει τόσο πολύ που δεν συνειδητοποιείς ότι τον χρειάζεσαι για να σκεφτείς διαφορετικά τη δράση σου. Διότι η δράση όταν δεν είναι προετοιμασμένη από την σκέψη όχι μόνο δεν έχει ουσία, αλλά το νόημά της είναι απλώς τυπικό. Δεν μπορεί να σκεφτεί πολλά γιατί σκέφτεται μόνο μετά τα τοπικά προβλήματα. Το πρόβλημα της ελληνικής ΑΟΖ, και το μοναδικό, είναι η εμβέλεια της. Γι’ αυτό το λόγο, τα περισσότερα άτομα δεν καταλαβαίνουν και τη σημασία της και βέβαια δεν βλέπουν ότι είναι το μέλλον την Ελλάδας. Ενώ επί της ουσίας η ελληνική ΑΟΖ υπάρχει ήδη και επηρεάζει τις σχέσεις της με τα άλλα κράτη και με τις συμμαχίες μας. Η Ελλάδα δεν είναι πια μια μικρή χώρα χωρίς προοπτικές που τρώει τα παιδιά της. Η Ελλάδα αποκτά σιγά σιγά μια στρατηγική οντότητα που αποτελείται από την υλοποίηση της επινόησης της θαλάσσιας υψηλής στρατηγικής μας. Δεν είναι μόνο ότι η Ελλάδα αλλάζει με την ΑΟΖ, αλλά ότι αποκτά μέλλον και αυτοί που δεν το βλέπουν ανήκουν ήδη στο παρελθόν. Τώρα πια οι επιφυλάξεις μοιάζουν με κουτσομπολιά που έχουν μερικοί για να μπορούν να πουν και κάτι για να πείσουν τον εαυτό τους ότι υπάρχουν. Σημασία έχει μόνο η ελληνική ΑΟΖ για τους Έλληνες του μέλλοντος που ζουν ήδη από τώρα, για τους φοιτητές που κάνουν ήδη εργασίες για τις διαπραγματεύσεις των οριοθετήσεων, για τα καράβια LNG, για τη θαλάσσια γεωλογία, για τους μαχητές που εδώ και χρόνια παλεύουν να πείσουν τους πάντες, για τους οραματιστές που βλέπουν ήδη τις προβλέψεις γιατί σκέφτονται συνεχώς και συνεχίζουν ακάθεκτοι έως το τέλος που θα δείξει σε όλους τους δικούς μας την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Γι’ αυτό τώρα, όσοι καταλαβαίνουν τα νοητικά σχήματα της στρατηγικής είναι προετοιμασμένοι για την τελική ευθεία της ανακήρυξης της ελληνικής ΑΟΖ. Άρα η διαφορά είναι απλώς θέμα χρόνου. Και η διαφορά κάνει τη διαφορά. Η ελληνική ΑΟΖ είναι το αποτέλεσμα μιας βαθιάς στρατηγικής σκέψης, γι’ αυτό και θα γίνει κατανοητή στους περισσότερους όταν και μόνο όταν τη δουν, διότι οι γέφυρες του χρόνου φαίνονται μόνο όταν έγιναν.

Η Ιταλία κατεβαίνει στην Ανατολική Μεσόγειο

του Παναγιώτη Τσαγγάρη. 

Και η Ρώμη στον άξονα της Ενεργειακής και Ναυτικής Ασφάλειας της Λευκωσίας

Δίχτυ ασφαλείας δημιουργείται γύρω από την κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με ισχυρές χώρες να επιδιώκουν ενεργή εμπλοκή στο θέμα της «Ενεργειακής και Ναυτικής Ασφάλειας» της περιοχής. Μετά το Ισραήλ και τη Γαλλία, ενδιαφέρον εκδήλωσε και η Ιταλία, μιας και στην κυπριακή ΑΟΖ εξασφάλισε αδειοδότηση ο κολοσσός ΕΝΙ, ιταλικών συμφερόντων. Μάλιστα, ο Ιταλός υπουργός Άμυνας απέστειλε επίσημη πρόσκληση προς τον υπουργό Άμυνας της Κύπρου για επίσκεψη, η οποία προγραμματίζεται για τις 17 Σεπτεμβρίου.

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» κατά τις επαφές του Φώτη Φωτίου στη Ρώμη το θέμα «ενεργειακής και ναυτικής ασφάλειας» της περιοχής θα βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των συνομιλιών με ενδεχόμενο μάλιστα την Αμυντική Συμφωνία μεταξύ Λευκωσίας – Ρώμης. Η τελευταία επιδεικνύει έντονο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, μιας και ιταλικών συμφερόντων εταιρείες επιθυμούν να εμπλακούν ενεργά στα διάφορα έργα που βρίσκονται επί του παρόντος στο στάδιο σχεδιασμού (αγωγοί, υποδομές, τερματικό, κ.λπ.) ενώ ήδη, ως γνωστόν, η ιταλική εταιρεία ΕΝΙ εξασφάλισε αδειοδότηση για τρία τεμάχια («2», «3» και «9») στην κυπριακή ΑΟΖ.

Η σημασία που αποδίδεται στη φράση «ενεργειακή και ναυτική» ασφάλεια δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού πλέον οι συνομιλίες μεταξύ Κύπρου και άλλων κρατών περί ασφάλειας της περιοχής εισέρχονται σε μια νέα φάση, όπου τα πάντα πλέον τίθενται επί τάπητος υπό τον φακό της πρακτικής εφαρμογής και όχι θεωρητικά. Με λίγα λόγια η όποια συνεργασία της Λευκωσίας με τρίτες χώρες στον τομέα της Ασφάλειας θα περιλαμβάνει προστασία και ασφάλεια της κυπριακής ΑΟΖ από ενδεχόμενες προκλήσεις όπως πειρατεία, δολιοφθορές, απειλές, έρευνα και διάσωση. Για να μπορεί, ωστόσο, να επιτευχθεί αυτό στον μέγιστο βαθμό απαιτούνται διακρατικές συμφωνίες «αμυντικής» ή άλλης φύσεως έτσι ώστε τα ναυτικά/πτητικά μέσα των χωρών αυτών να μπορούν να παρεμβαίνουν, περιπολούν και διά της παρουσίας τους να δημιουργηθεί κλίμα ασφάλειας και σταθερότητας γύρω από την κυπριακή ΑΟΖ εντός της οποίας δραστηριοποιούνται εταιρείες δικών τους συμφερόντων σε έργα δισεκατομμυρίων.

Η κοινοπραξία ENI / Kogas άρχισε τρισδιάστατες σεισμογραφικές έρευνες στα οικόπεδά της στην κυπριακή ΑΟΖ και η πρώτη ερευνητική γεώτρηση αναμένεται να πραγματοποιηθεί εντός του 2014 και συγκεκριμένα κατά το δεύτερο εξάμηνο στο οικόπεδο «9». Ενδιαφέρον από την κοινοπραξία υπάρχει και για το τερματικό υγροποίησης, με ενδεχόμενο να επενδύσει μερικά δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του δικού της «τρένου» στο έργο.

Επικαιροποίηση συμφωνίας με Γαλλία

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και ο διάλογος που άρχισε με το Παρίσι για επικαιροποίηση της Αμυντικής Συμφωνίας των δύο χωρών, η οποία υπογράφτηκε το 2007. Στόχος είναι να ενισχυθεί σε πρακτικό επίπεδο και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της περιοχής.

Η Γαλλία επέδειξε εξ αρχής ενδιαφέρον για τις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, μιας και στρατηγικά θεωρείτο εδώ και δεκαετίες ως «περιοχή υψηλού γαλλικού ενδιαφέροντος», και λόγω Λιβάνου. Επιπροσθέτως, με την εμπλοκή του γαλλικού κολοσσού TOTAL στην κυπριακή ΑΟΖ, το Παρίσι επιθυμεί να ενισχύσει την παρουσία του αλλά και να διασφαλίσει ότι η εταιρεία γαλλικών συμφερόντων θα επενδύσει σε περιοχή ασφάλειας, χωρίς ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις και απειλές. Ως γνωστόν η TOTAL εξασφάλισε άδειες για τα οικόπεδα «10» και «11» και ήδη, όπως δημοσίευσε η «Κ» την περασμένη Κυριακή, η γαλλική εταιρεία άρχισε τις τρισδιάστατες σεισμογραφικές έρευνες στα οικόπεδά της για αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου. Τα τελικά αποτελέσματα αναμένονται στο πρώτο εξάμηνο του 2014 και οι όποιες γεωτρήσεις γίνουν, τοποθετούνται χρονικά στα τέλη του επόμενου έτους. Ο γαλλικός κολοσσός έχει ήδη εκφράσει δημόσια την πρόθεσή του για κατευθείαν αναζήτηση πετρελαίου αντί φυσικού αερίου.

Παράλληλα, γνωστό είναι και το ενδιαφέρον της TOTAL να επενδύσει τρία δισεκατομμύρια δολάρια για κατασκευή «τρένου» στο τερματικό υγροποίησης που σχεδιάζεται από την κυπριακή κυβέρνηση. Οι συζητήσεις για το τερματικό διεξάγονται αυτή τη στιγμή μεταξύ κυβέρνησης και Noble, η οποία αναμένεται να είναι και η πρώτη εταιρεία, η οποία θα χρειαστεί το τερματικό LNG στο Βασιλικό.

Αθήνα και Τελ Αβίβ

Επικαιροποίηση της αμυντικής συνεργασίας, ωστόσο, άρχισε και με την Ελλάδα και αναμένεται ότι οι κοινές ασκήσεις μεταξύ Λευκωσίας – Αθήνας θα αυξηθούν και θα διεξάγονται πλέον σε τακτικό επίπεδο, κυρίως στον τομέα Έρευνας και Διάσωσης. Ήδη εντός Οκτωβρίου / Νοεμβρίου προγραμματίζονται κοινές ασκήσεις μεταξύ Κύπρου – Ελλάδας, ενώ σε κάποιες θα συμμετέχει και το Ισραήλ. Η παρουσία πάντως της Ελλάδας στην περιοχή εκτός από πρακτική σημασία έχει και ιδιαίτερη πολιτική σημασία τόσο για την ίδια την Αθήνα όσο και για την Λευκωσία, αφού μόνο έτσι μέσα από τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται και με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θέλουν να έχουν ρόλο, η Ελλάδα θα διατηρήσει τον παραδοσιακό της ρόλο ως ένας εκ των βασικών παικτών στην ανατολική Μεσόγειο, χωρίς να αφήσει έτσι μονοπωλιακό καθεστώς στην Άγκυρα.

Τόσο για τα στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή όσο και για τα εθνικά ελληνικά συμφέροντα λόγω των τουρκικών απαιτήσεων και προθέσεων για την ΑΟΖ της κάθε χώρας στην περιοχή. Την ίδια ώρα η συνεργασία με το Ισραήλ προχωρά, σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, «πάρα πολύ καλά». Οι δύο χώρες βρίσκονται σε πορεία συνεχούς αναβάθμισης των σχέσεών τους, ενώ οι δυνάμεις του Ισραήλ χρησιμοποιούν τη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου για ασκήσεις και η Λευκωσία παρέχει σχεδόν κάθε διευκόλυνση που της ζητείται.

Πλοία OPV από το Ισραήλ

Στο μεταξύ συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις μεταξύ Λευκωσίας και Τελ Αβίβ για προμήθεια δύο πλοίων περιπολίας ανοικτής θαλάσσης (OPV – Offshore Patrol Vessel). Η Κύπρος έθεσε την αγορά των πλοίων από το Ισραήλ ως πρώτη επιλογή, αφού τα πλοία θα καλύπτουν την ΑΟΖ της Κύπρου και δη την περιοχή που γειτνιάζει με την ΑΟΖ του Ισραήλ και επιπλέον η περιπολία και η ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής γίνεται σε συνεργασία με το Τελ Αβίβ. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» ο αριθμός των πλοίων δεν είναι επίσης τυχαίος, αφού τόσα (δύο) κρίθηκαν ότι είναι ο ελάχιστος αριθμός που θα κάλυπτε την περιοχή μέσω περιπολιών. Άλλα δύο σκάφη θα διατεθούν από το Ισραήλ για πλήρη κάλυψη των ΑΟΖ και των ευαίσθητων περιοχών όπου διεξάγονται οι γεωτρήσεις και αναμένονται να εγκατασταθούν οι πλατφόρμες εξόρυξης φυσικού αερίου.

Η Βουλή ως γνωστό αποδέσμευσε κονδύλι ύψους 4 εκατ. ευρώ για σκοπούς προκαταβολής (στο σχετικό κονδύλι υπάρχει συνολικός προϋπολογισμός ύψους 130 εκατ. ευρώ). Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται σε επίπεδο κυβερνήσεων για να συμφωνηθεί τελικά η περίοδος αποπληρωμής, με τη Λευκωσία να επιθυμεί την αποπληρωμή σε 17 χρόνια.

Τα πλοία θα είναι ισραηλινής κατασκευής στα πρότυπα της πυραυλακάτου SAAR 4.5 επίσης ισραηλινής κατασκευής. Έχουν το πλεονέκτημα να φέρουν σχετικά βαρύ οπλισμό, ενώ μπορούν να κατασκευαστούν και με προδιαγραφές ώστε να μπορεί να δέχεται ελαφρού τύπου ελικόπτερο. Το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό διαθέτει επίσης τον σχετικό τύπο ισραηλινού πλοίου ανοικτής θαλάσσης.

3o Master Class ΤΟΠΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΑΟΖ ΚΑΙ ΖΕΟΛΙΘΟΥ - ΕΡΕΙΚΟΥΣΣΑ

3o Master Class
ΤΟΠΟΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ

ΑΟΖ ΚΑΙ ΖΕΟΛΙΘΟΥ

30/08 - 01/09
ΕΡΕΙΚΟΥΣΣΑ

Οι υδρογονάνθρακες της ελληνικής ΑΟΖ

Οι υδρογονάνθρακες της ελληνική ΑΟΖ είναι πλέον μια χειροπιαστή πραγματικότητα που δεν πρέπει να εγκλωβιστεί μέσα σε μια αναμενόμενη γραφειοκρατία. Οι διαδικασίες πρέπει να είναι αποτελεσματικές για να είμαστε ελκυστικοί ως προς τους επενδυτές. Πρέπει λοιπόν σε συνδυασμό με την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και τις διαπραγματεύσεις για τις απαραίτητες οριοθετήσεις, πρέπει να τρέξουν οι κατάλληλες υπηρεσίες για την τεμάχιση των θαλάσσιων οικοπέδων μέσω μαθηματικών, γεωλογίας και πετροχημείας για να υπάρχει μια ισορροπημένη κατάσταση μεταξύ τους έτσι ώστε να είναι όντως ανταγωνιστικά σε σχέση με ξένα θαλάσσια οικόπεδα αλλά και μεταξύ τους αλλιώς μερικά από αυτά θα μείνουν χωρίς υποψήφιες εταιρείες και μάλιστα θα πρέπει να βρεθούν και κατάλληλα κριτήρια για να μη γίνει το ανάλογο λάθος με τα οικόπεδα 1, 4 και 13 της ΑΟΖ της Κύπρου. Βέβαια το οικόπεδο 1 είναι ούτως ή άλλως σε κοντινή απόσταση και το οικόπεδο 13 έχει πολύ μικρές διαστάσεις και θα μπορούσε να είχε ενσωματωθεί παραδείγματος χάρη σε άλλο οικόπεδο. Αλλά για το οικόπεδο 4 που με τις νέες σεισμικές μελέτες έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο πλούσιο από τις αρχικές εκτιμήσεις και έχει μεγαλύτερο βάθος από το γειτονικό οικόπεδο, έπρεπε να είχε ένα άλλο κριτήριο για να προωθήσει κατάλληλα τους επενδυτές. Αυτόν τον χειρισμό πρέπει ν’ αποφύγουμε για τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ. Το καλό είναι ότι έχουμε μαζί μας ανθρώπους σαν τον Σόλωνα Κασσίνη, τον Ηλία Κονοφάγο και τον Αντώνη Φώσκολο που μπορούν να βοηθήσουν πρακτικά και αποτελεσματικά την πατρίδα μας σε αυτή τη φάση που είναι κρίσιμη πριν ανοίξει ο μεγάλος γύρος αδειοδότησης. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από στρατηγική και επιστήμη για να πάρει τις σωστές πολιτικές αποφάσεις για να περάσουμε τις οικονομικές δυσκολίες. Ας βάλουμε λοιπόν στην άκρη τα γραφειοκρατικά κι ας γίνουμε αποτελεσματικοί για να είμαστε ουσιαστικοί στο μέλλον.

Τεχνογνωσία στην αξιοποίηση φυσικού αερίου παρέχει το Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η ερευνητική συνεργασία μεταξύ του Πανεπιστημίου Κύπρου και της εταιρείας SASOL αποδεικνύει περίτρανα ότι η μικρή Κύπρος διαθέτει κατάλληλο επιστημονικό και ερευνητικό προσωπικό, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τεχνολογικά εταιρείες κολοσσούς στο παγκόσμιο τεχνολογικό γίγνεσθαι

Μια σημαντική ερευνητική επιτυχία έχει προστεθεί στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, η οποία σχετίζεται με τεχνολογίες αξιοποίησης του Φυσικού Αερίου (ΦΑ). Πριν από δύο εβδομάδες το Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει υπογράψει συμφωνία ερευνητικής συνεργασίας του Εργαστηρίου Ετερογενούς Κατάλυσης, Διευθυντής του οποίου είναι ο Καθηγητής Άγγελος Μ. Ευσταθίου, με την εταιρεία κολοσσό SASOL (South Africa), η οποία μεταξύ άλλων δραστηριοποιείται στην αξιοποίηση του φυσικού αερίου προς παραγωγή συνθετικών υγρών καυσίμων (diesel, κηροζίνης, νάφθας, και LPG) μέσω καταλυτικών τεχνολογιών (Gas to Liquid, GTL process).

Το GTL-diesel, το οποίο παράγεται από το φυσικό αέριο, χρησιμοποιείται σήμερα κυρίως στις αγορές της Ευρώπης ως πρόσθετο μετά από ανάμιξη (blend stock) με το diesel που παράγεται στα διυλιστήρια, χρησιμοποιώντας το φυσικό πετρέλαιο ως πρώτη ύλη. Ο κύριος λόγος παραγωγής του νέου αυτού τύπου υγρού καυσίμου είναι ο «πράσινος χαρακτήρας» του ως καυσίμου, αφού έχει μηδενικές εκπομπές θείου και βλαβερών αρωματικών ουσιών, μειωμένες εκπομπές μονοξιδίου του άνθρακα, άκαυστων υδρογονανθράκων και αιθάλης κατά περίπου 30 - 40% σε σχέση με το συμβατικό diesel. Ταυτόχρονα, ικανοποιεί τις προδιαγραφές που απαιτούν οι υπάρχοντες κινητήρες diesel και η υποδομή αποθήκευσης και διανομής του συμβατικού diesel.

Η επιτυχής εμπορική εκμετάλλευση του GTL-diesel με όλα τα πιο πάνω χαρακτηριστικά οφείλεται στην ανάπτυξη νέων καταλυτικών τεχνολογιών για μετατροπή μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου χαμηλού κόστους, όπου το κόστος παραγωγής καθίσταται απόλυτα ανταγωνιστικό με τις σημερινές τιμές συμβατικού diesel, ακόμα και εάν η τιμή του αργού πετρελαίου μειωθεί στα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές. Υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία στις εταιρείες παραγωγής GTL-diesel, ότι αυτό θα καταστεί το μελλοντικό καύσιμο κίνησης σε σχέση με τη χρήση συμπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG) ή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), όπου για τα δύο τελευταία εναλλακτικά ήδη καυσίμου χρειάζεται η δημιουργία νέας υποδομής αποθήκευσης και διακίνησης, με τεράστιο οικονομικό κόστος. Το 2011, η αξία των υγρών καυσίμων από την τεχνολογία GTL ανήλθε σε $1,8 δισ. εκ. παγκοσμίως.

Η εταιρία SASOL δημιουργήθηκε το 1950 στη Νότιο Αφρική για την παραγωγή υγρών καυσίμων από άνθρακα (coal, CTL process) για τοπικές ενεργειακές ανάγκες, όπου σήμερα δραστηριοποιείται παγκοσμίως με ένα ανθρώπινο δυναμικό 38.000 ατόμων σε 38 χώρες και με έναν κύκλο εργασιών $85 δισ. εκ. για το α’ εξάμηνο του 2013. Η εταιρεία SASOL έχει θέσει σε λειτουργία πρόσφατα (2007) μιαν από τις μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής GTL από φυσικό αέριο παγκοσμίως (Qatar, ORYX GTL, 32,500 barrels/day), όπου στα επόμενα λίγα χρόνια αναμένεται η λειτουργία μονάδων GTL σε ΗΠΑ επενδυτικού κόστους $21 δις εκατ. και παραγωγής 96.000 barrels/day. Η ερευνητική συνεργασία της ομάδας του Καθηγητή Άγγελου Μ. Ευσταθίου με το Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D) της εταιρείας SASOL θα έχει ως απώτερο στόχο την κατανόηση του μηχανισμού των καταλυτικών αντιδράσεων που λαμβάνουν χώρα κατά τη μετατροπή του φυσικού αερίου προς παραγωγή υγρών καυσίμων με τη χρήση βιομηχανικών καταλυτών της εταιρείας (βασιζομένων στο κοβάλτιο), γεγονός που θα βοηθήσει στον βέλτιστο σχεδιασμό τους με χαμηλότερο λειτουργικό κόστος.

Η συνεργασία αυτή έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται με τη συμμετοχή του Δρος Χρίστου Μ. Καλαμαρά. Ο τελευταίος είναι Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κύπρου (Καταλυτική Χημεία) και θα συνεχίσει τη μεταδιδακτορική του έρευνα από τον Σεπτέμβρη του 2013 στο Imperial College (London, UK) σε έργο το οποίο θα χρηματοδοτήσει μια άλλη μεγάλη εταιρεία (Shell, UK), η οποία επίσης δραστηριοποιείται σε καταλυτικές τεχνολογίες αξιοποίησης φυσικού αερίου προς παραγωγή χημικών προϊόντων.

Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά συνεργασία του Εργαστηρίου Ετερογενούς Κατάλυσης με μεγάλες βιομηχανίες του εξωτερικού. Προηγήθηκαν οι εταιρείες Linde Engineering AG (Germany, 2008-2011), για την αξιοποίηση Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας του Εργαστηρίου σε ανάπτυξη τεχνολογίας αντιμετώπισης βιομηχανικών εκπομπών οξιδίων αζώτου (NOx), και MEL Chemicals (UK) για την αξιολόγηση καταλυτών της εταιρείας που χρησιμοποιούνται στους καταλυτικούς μετατροπείς αυτοκινήτων. Να σημειωθεί, επίσης, ότι η έρευνα του Καθηγητή Άγγελου Μ. Ευσταθίου έχει τύχει διεθνών και τοπικών υψηλών διακρίσεων: Royal Award for Sustainable Technology Transfer 2008, COPENMIND (September 2008, Copenhagen, European Environment Agency), 3o Ευρωπαϊκό Βραβείο καλύτερης Διδακτορικής Διατριβής (European Federation Catalysis Society, 2011), 1st Young Scientists Award (European Federation Catalysis Society, 2001) και «Βραβείο Νίκος Συμεωνίδης-2007» (Βραδιά Ερευνητή, ΙΠΕ).

Το εργαστήριο Ετερογενούς Κατάλυσης του Πανεπιστημίου Κύπρου είναι πλέον διεθνώς αναγνωρισμένο στη χρήση εξειδικευμένων τεχνικών για τη μελέτη μηχανισμών ετερογενών καταλυτικών αντιδράσεων. Πρόσφατα έχει προσκληθεί στη συγγραφή ειδικού κεφαλαίου με τίτλο «Transient Techniques: Temporal Analysis of Products and Steady State Isotopic Transient Kinetic Analysis» στο βιβλίο «Characterisation of Solid Materials and Heterogeneous Catalysts: From Structure to Surface Reactivity» (Wiley-VCH, 2012), στο οποίο συμμετέχει και ο Νομπελίστας Καθηγητής Χημείας G. Ertl (Fritz-Haber-Istitute der Max-Planck, Germany).

Το εργαστήριο Ετερογενούς Κατάλυσης του Πανεπιστημίου Κύπρου από την ίδρυσή του (1997) έχει υλοποιήσει 11 Διδακτορικές Διατριβές και ένα Μάστερ σε θέματα καταλυτικής χημείας, έχει δημοσιεύσει 85 εργασίες στα καλύτερα διεθνή περιοδικά της κατάλυσης, φυσικοχημείας και περιβαλλοντικής μηχανικής, και είναι κάτοχος πέντε Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας (European, USA). Έχει προσελκύσει πέντε ανταγωνιστικά προγράμματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση (5th-7th FP), 18 από το Ίδρυμα Προώθησης Έρευνας, και τρία από το Πανεπιστήμιο Κύπρου συνολικής χρηματοδότησης 3,0 εκατ. ευρώ. Το δημοσιευμένο επιστημονικό έργο του Καθηγητή Άγγελου Μ. Ευσταθίου αριθμεί πέραν των 125 άρθρων σε διεθνή περιοδικά κατόπιν κρίσης, και έχει τύχει πέραν των 2.450 αναφορών σε περισσότερο από 65 διεθνή επιστημονικά περιοδικά (peer reviewed).

Η σημαντική αυτή ερευνητική συνεργασία μεταξύ του Εργαστηρίου Ετερογενούς Κατάλυσης του Πανεπιστημίου Κύπρου και της εταιρείας SASOL αποδεικνύει περίτρανα ότι η μικρή Κύπρος διαθέτει κατάλληλο επιστημονικό και ερευνητικό προσωπικό, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τεχνολογικά εταιρείες κολοσσούς στο παγκόσμιο τεχνολογικό γίγνεσθαι. 

Μετά την πρόσφατη οικονομική κρίση και τη μεγάλη ανεργία στους νέους επιστήμονες που βιώνει ο τόπος μας, οι οποίοι άρχισαν να αναζητούν ξένες πατρίδες για επαγγελματική απασχόληση, η υπόθεση σωστής οικονομικής αξιοποίησης του κυπριακού φυσικού αερίου θα πρέπει να τεθεί επιτακτικά επί τάπητος. Η υγροποίηση του φυσικού αερίου προς εξαγωγή και η χρήση του για τοπική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν μπορούν να παραμείνουν οι μόνες επιλογές για την κυπριακή οικονομία.

Καθήκον όλων των υπευθύνων, οι οποίοι εμπλέκονται στη μεγάλη επένδυση του αιώνα που ακούει στο όνομα φυσικό αέριο, θα πρέπει να είναι η ενημέρωση των νέων επιστημόνων μας σε όλες τις ειδικότητες που άπτονται τεχνολογιών αξιοποίησης του φυσικού αερίου, ως προς το ποια είναι τα σχέδιά τους για τη δημιουργία βιομηχανίας με βάση το φυσικό αέριο, πέραν της μονάδας υγροποίησής του. Θα πρέπει ταυτόχρονα να ανακοινωθούν σύντομα στοχευμένα κονδύλια έρευνας γύρω από τεχνολογίες οικονομικής αξιοποίησης του φυσικού αερίου, έτσι ώστε οι νέοι επιστήμονές μας να δραστηριοποιηθούν. Ίσως έφθασε η ώρα για τη δημιουργία ενός Ερευνητικού Κέντρου με άξονα το φυσικό αέριο, παρά την οικονομική κρίση, επανατοποθετώντας τις προτεραιότητές μας ως κοινωνία και οικονομία.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Καθηγητής Καταλυτικής Χημείας και Χημικής Τεχνολογίας στο Τμήμα Χημείας, και Αναπληρωτής Κοσμήτορας της Σχολής Θετικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου

Τα Γεωστατιστικά Νούμερα Κοιτασμάτων που Έδωσε ο Σαμαράς στον Ομπάμα

Το θάρρος της ελληνικής ΑΟΖ

Όταν κάποιοι είναι άπιστοι μόνο τα γεγονότα μπορούν να τους αλλάξουν κι όταν κάποιοι κατηγορούν αυθαίρετα τους πάντες για τα πάντα, πάλι τα γεγονότα τους διαψεύδουν. Ποιος θυμάται πόσες κατηγορίες άκουσε ο Τάσσος Παπαδόπουλος όταν προωθούσε το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων της Κύπρου; Σχεδόν κανένας εκτός από τους πολύ δικούς του, γιατί ξέρουν πόσο τον πλήγωναν. Η μεγάλη πλειοψηφία όμως βλέπει το αποτέλεσμα των πράξεών του και των αποφάσεών του όταν η προηγούμενη πλειοψηφία ήταν εναντίον του. Με το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και της θέσπισής της, ζούμε ανάλογες καταστάσεις μόνο που έχουμε ξεχάσει τι έχει γίνει στην Κύπρο κι επαναλαμβάνουμε τα ίδια σχέδια. Ενώ η πραγματικότητα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη ακολουθώντας το ίδιο νοητικό σχήμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Έχουμε ενημερώσει όλες τις χώρες γύρω μας για το θέμα της θέσπισης, το ίδιο έγινε και με τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης και τώρα τις ΗΠΑ. Σε αυτό το πλαίσιο δεν αρκούμαστε να λέμε ότι θα θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ και να κάνουμε τις απαραίτητες οριοθετήσεις, αλλά αναφερόμαστε ντόμπρα και σταράτα για τα ευρήματα και τις εκτιμήσεις των μεγεθών των κοιτασμάτων δίχως κανένα περιορισμό, δίχως καμιά φοβία γιατί δεν αδικούμε κανένα και δεν καταπατούμε κανένα ανθρώπινο δικαίωμα. Αδιαφορούμε παντελώς για το θέμα των γκρίζων ζωνών, διότι υπάρχουν μόνο μέσα σε γειτονικές φαντασιώσεις και συνεχίζουμε το έργο μας ακάθεκτα δίχως καμιά παύση έως την υλοποίηση του οράματος και την εκτέλεση της αποστολής. Με πρακτικό τρόπο αποδεικνύουμε ότι το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση και κάνουμε αναφορές όπου μπορούμε σε διεθνές επίπεδο για να γίνει γνωστό το θέμα, έτσι ώστε η υψηλή μας στρατηγική να αρχίζει να επηρεάζει τα υπάρχοντα δεδομένα και να βλέπουν πια θετικά την πατρίδα μας, διότι αναγνωρίζουν τώρα ότι έχει προοπτικές και αποτελεί πρόσφορο έδαφος για σημαντικές επενδύσεις στον τομέα των υδρογονανθράκων. Έτσι φαίνεται το έργο μας, όχι με λόγια αλλά με πράξεις.

Κρυμμένος Θησαυρός

Βόμβα Σαμαρά! 4,7 τρισ. κυβικά υδρογονάνθρακεs στην Ελλάδα και πλήρης ενημέρωση στην Κύπρο.

Το «χρυσάφι» που κρύβουν το Αιγαίο και οι Ελληνικές θάλασσες (αποθέματα υδρογονανθράκων εκτιμώνται σε 4,7 τρισ. κυβικό πόδια) ήταν το  «μυστικό» που αποκάλυψε στον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαρόκ Ομπόμα ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν στον Λευκό Οίκο. Το ενεργειακό «big bang», εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του κ. Σαμαρά, φέρνει μια σειρά από αλυσιδωτές ανακατατάξεις και αναδεικνύει τους λόγους που ο πρωθυπουργός έχει ανεβάσει ως προτεραιότητα τη θέσπιση ΑΟΖ αλλά και επαναλαμβάνει ότι πρέπει να τεθεί υπό την ομπρέλα της Ευρωπαίκής Ενωσης.

Μάλιστα, στο τελευταίο Συμβούλιο Κορυφής ο κ. Σαμαράς είχε πε­τύχει να μπει στο κείμενο των συμπερασμάτων ρητή αναφορά για την έρευνα και την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων που βρίσκονται στα εδάφη και στις θάλασσες των χωρών της Ευρώπης.

Στην ΑΟΖ

Αυτό ουσιαστικό κάνει ευρωπαϊκό το πρόβλημα με την Ελληνική ΑΟΖ και τις αντιρρήσεις που έχει η Τουρκία, που είναι συνομιλητής των ΗΠΑ. Μάλιστα, ο πρόεδρος Ομπάμα είχε συνομιλήσει με τον κ.Ερντογάν (επισήμως για άλλα θέματα) λίγες ώρες προτού συναντηθεί με τον Αντώνη Σαμαρά. Να σημειώσουμε ότι πριν από λfγες μέρες ο νέος πρωθυπουρ­γός της Αλβανίας Εντι Ράμα, που επισκέφθηκε τη χώρα μας, δήλωσε έτοιμος να λύσει το θtμα των θαλάσσιων συνόρων της χώρας του με την Ελλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες (που ανέφερε και η ιστοσελίδα capital) ο κ. Σαμαράς είχε στα χέρια του όλα εκεί να τα στοιχεία που δείχνουν τον υποθαλάσιο πλούτο της χώρας μας και είναι ικανό να προκαλέσουν ανατροπές-σοκ μετατρέποντας τη χώρα μας στον μεγαλύτερο <<παίκτη>> στην ενέργεια τα επόμενα πενήντα χρόνια....

Τοποστρατηγική προσέγγιση της Μεσογείου

Τα νέα δεδομένα περί υδρογονανθράκων ενισχύουν την τοποστρατηγική προσέγγιση της Μεσογείου διότι αναδεικνύουν το πλαίσιο των αγωγών και των διακλαδώσεών τους. Έτσι η έννοια της τοπολογικής γειτονιάς εμπλουτίζεται και δημιουργεί νέες συμμαχίες που ανατρέπουν τωρινά δεδομένα. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι αντλούν από το παρελθόν, την δύναμή τους για την προσέγγιση του μέλλοντος. Υπάρχει μια επιστροφή στα θεμέλια λόγω της κρίσης για να δημιουργηθούν δομές με υποδομές βασισμένες πάνω σε υπερδομές που δεν είχαν αναδειχθεί λόγω της κυριαρχίας του παρόντος που έδινε την εντύπωση τη λειτουργική ενός κλειστού κόσμου. Πολλές χώρες που βασιζόταν στην αποκλειστικότητα της πηγής ενέργειας για να παραμείνουν σε αναχρονικά καθεστώτα, υποτίθεται θεμελιωμένα θρησκευτικά, αντιλαμβάνονται ότι τα ότι τα πράγματα αλλάζουν γιατί τα πάντα θα αλλάξουν σε αυτόν τον κόσμο. Το θέμα της αποκλειστικότητας θα λήξει για να εισέλθουμε σ’ ένα πεδίο πιο δημοκρατικό όπου το παράδειγμα του Ελληνισμού έχει ένα βαθύ νόημα. Κι αν το εξετάσουμε ακόμα πιο βαθιά το θέμα, τότε θα ανακαλύψουμε ότι ο ρόλος μας διαμορφώνεται από τη θέλησή μας και μόνο διότι τα γεωλογικά δεδομένα υπάρχουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Απλώς τώρα εμφανίζεται όλο και πιο φανερά η αξία της υψηλής στρατηγικής της θάλασσας που καθορίζει διαφορετικά τις σχέσεις των κρατών που έχουν πρόσβαση σε αυτή, στη Μεσόγειο. Έτσι πρέπει κι εμείς συνειδητά πλέον να μελετήσουμε τα διαγράμματα ροής και όχι μόνο τα διαγράμματα Voronoi για να υποστηρίξουμε σε επιχειρησιακό και τακτικό επίπεδο την υψηλή μας στρατηγική μέσα στο πεδίο δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι αντί να ασχολούμαστε με το δέντρο να κοιτάξουμε το δάσος για ν’ ανακαλύψουμε τρόπους ανθεκτικούς για να κινηθούμε αποτελεσματικά με βάση τον χρόνο κι όχι μόνο το χώρο, διότι αυτός είναι το κυρίαρχο στοιχείο μας σε αυτή τη νοητική αντεπίθεση της τοποστρατηγικής μας.

Ενεργοποίηση της υψηλής στρατηγικής της ΑΟΖ

Η ελληνοαμερικανική συνάντηση κλείνει ένα κύκλο επαφών με ξένα κράτη για το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Όλες οι χώρες που είναι γύρω μας, όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, γνωρίζουν ότι θα θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ και ότι έχουμε βρει τεράστια κοιτάσματα ειδικά για το φυσικό αέριο που μπορούν μαζί με τα κοιτάσματα της Κύπρου να τροφοδοτήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και κατά συνέπεια να της επιτρέψουν την απεξάρτησή της από την αποκλειστικότητα της Ρωσίας και του Αζερμπαϊτζάν. Σε αυτό το επίπεδο, όταν γίνεται επίσημα συζήτηση για το θέμα των υδρογονανθράκων που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ, πρέπει να σημειωθεί ότι δεν μιλούμε απλώς για μια ενημέρωση και ένα θετικό βήμα. Διότι μέσω της Noble, οι ΗΠΑ εμπλέκονται άμεσα με το οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ και ξέρουν με ακρίβεια για το μέγεθος των αποθεμάτων, άρα δεν έχουν ανάγκη από κανένα για να πεισθούν. Απλώς τώρα για όσους είχαν ακόμα φοβίες, μπορούν να δουν πια τη θετικότητα των ΗΠΑ αλλά και της ΕΕ για το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ αφού μόνο αυτή επιτρέπει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων. Μερικοί θα το πουν άδειο, άλλοι πράσινο φως, κι άλλοι πρωτοβουλία. Επί του πρακτέου όμως δεν έχει καμία σημασία. Η ουσία είναι μια. Η ελληνική ΑΟΖ αποκτά μία οντότητα και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο. Δεν είναι πια μια μικρή υπόθεση και τώρα αναδεικνύεται το γεγονός ότι πρόκειται για μια υψηλή στρατηγική με διεθνή εμβέλεια. Κατά συνέπεια αυτό που θέλει ο ελληνικός λαός γίνεται μία πραγματικότητα και δεν μπορεί πια ο ραγιαδισμός να την αμφισβητεί με τα αντανακλαστικά του παρελθόντος. Όσο για αυτούς που έχουν επιφυλάξεις, τώρα μπορούν να αντιληφθούν ότι η Ελλάδα όχι μόνο ενημερώνει, αλλά διεκδικεί τα δικαιώματά της σε διεθνές επίπεδο και δεν αρκείται σε μια εσωτερική κατανάλωση των πραγμάτων που δεν οδηγούν σε τίποτα. Εδώ η ελληνική ΑΟΖ έχει γίνει επιχείρημα ανάπτυξης και αξιοποίησης.

‘Ηλεκτρική’ συμφωνία σταθμός Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ

Ελλάδα, Κύπρος και Ισραήλ έρχονται… πιο κοντά και υπογράφουν σήμερα στη Λευκωσία συμφωνία για τη σύνδεση των συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας των τριών χωρών.

Το σχέδιο ενεργειακής διασύνδεσης Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ ονομάζεται «EuroAsia Interconnector».

Η σύνδεση θα γίνει με υποβρύχιο καλώδιο μεταφορικής ισχύος 2000 MW.

Το έργο μπορεί να ολοκληρωθεί ακόμη και σε 1,5 χρόνο.

Αυτή τη συμφωνία θα υπογράψουν στη Λευκωσία στη συνάντηση που θα έχουν σήμερα και αύριο οι υπουργοί Ενέργειας των τριών κρατών.

Στη συνάντηση θα μετάσχει ο υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, ο υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού της Κύπρου, Γιώργος Λακκοτρύπης και ο υπουργός Υδάτων και Ενεργειακών Πόρων του Ισραήλ, Silvan Shalom.

1,5-2 δισ. ευρώ αναμένεται να φτάσει το κόστος του έργου. Το μήκος του θα είναι 1.000 χιλιόμετρα (ή 540 ναυτικά μίλια) και το βάθος πόντισής του θα φθάσει μέχρι τα 2.000 μέτρα, γράφει σήμερα «Το Έθνος».

Το υποβρύχιο καλώδιο θα ποντιστεί από το Ισραήλ μέχρι την Κύπρο (μήκους 155 ναυτικών μιλίων), από την Κύπρο μέχρι την Κρήτη (μήκους 320 ναυτικών μιλίων) και από την Κρήτη έως την Πελοπόννησο (μήκους 65 ναυτικών μιλίων).

Εκτιμάται πως το έργο θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια αν και μπορεί η διάρκεια των εργασιών να μειωθεί στο μισό, στην περίπτωση που ξεκινήσουν ταυτόχρονα και τα τρία στάδια. Η τοποθέτησή του προβλέπεται να γίνει από ιταλικό σκάφος ειδικής τεχνολογίας, αφού το καλώδιο, όχι μόνο θα ποντίζεται στον βυθό της θάλασσας, αλλά θα τοποθετείται με τη χρήση ειδικού ρομπότ ένα μέτρο κάτω από το έδαφος.

Το συγκεκριμένο έργο, πριν λίγες μέρες εντάχθηκε στα «Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος» (Projects of Common Interest) της Ευρωπαϊκής Ένωσης έπειτα από συντονισμένες ενέργειες Ελλάδας και Κύπρου.

Στη συνάντηση πρόκειται επίσης να υπογραφεί Μνημόνιο Κατανόησης από τους τρεις υπουργούς με σκοπό την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της Ενέργειας (Ενεργειακές Υποδομές, Έρευνα και Ανάπτυξη Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, Φυσικοί Πόροι), της Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Διαχείρισης των Υδατικών Πόρων.

Πηγή: http://national-pride.org/

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η επιβεβαιωτική γεώτρηση στην «Αφροδίτη»

Λευκωσία: Με πλήρη επιτυχία ολοκληρώθηκε το βράδυ της Τρίτης το βασικό στάδιο της διαδικασίας γεώτρησης, με το γεωτρύπανο να φτάνει στο βάθος των 5.665 μέτρων κάτω από τον βυθό της θάλασσας, φτάνοντας στον επιδιωκόμενο στόχο - την οροφή του κοιτάσματος «Αφροδίτη» στο σημείο Α2. Η επιβεβαιωτική γεώτρηση στο στάδιο αυτό, έγινε ουσιαστικά με τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων με μαθηματική ακρίβεια, αλλά και χειρουργική ακρίβεια στην ίδια τη γεώτρηση.

Τώρα το γεωτρύπανο Ensco 5006, συνεχίζει ουσιαστικά με τη συλλογή άμμων και πετρωμάτων μέσα από το κοίτασμα, που θα αποτελέσουν ένα μέρος της ανάλυσης για να εξαχθούν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Αν και πολύ πρόωρες για συμπεράσματα, οι ειδικοί είναι συγκρατημένα αισιόδοξοι, αφού σε ποσότητα και ποιότητα φαίνεται να επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα της πρώτης γεώτρησης, ενώ οι πιέσεις στο συγκεκριμένο σημείο, αν και δεν ενθουσίασαν, ούτε και απογοήτευσαν. Στοιχεία που -αν και πρόωρα για συμπεράσματα- μέχρι στιγμής ικανοποιούν, αφού η επιβεβαιωτική γεώτρηση έγινε σε σημείο στο νοτιοανατολικό άκρο του κοιτάσματος, από το οποίο αναμένονταν τα ελάχιστα αποτελέσματα.

Η γεώτρηση ξεκίνησε στις 2 Ιουνίου, ωστόσο χρειάστηκε στα πρώτα βήματα να μετακινηθεί κατά 500 μέτρα περίπου το γεωτρύπανο, γεγονός που προκάλεσε καθυστέρηση μιας εβδομάδες περίπου. Ο προγραμματισμός προβλέπει να ολοκληρωθεί σε 72 μέρες, δηλαδή στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Φ», τα πρώτα πιο ενδεικτικά αποτελέσματα αναμένονται κοντά στο Δεκαπενταύγουστο.

Με εξαιρετικό ενδιαφέρον, αναμένεται ότι θα γίνουν και οι διαδικασίες δοκιμής των ποιοτικών χαρακτηριστικών του κοιτάσματος (όπως οι πιέσεις) και του αερίου (όπως η σύνθεσή του) στην πλατφόρμα, με τη διαδικασία καύσης. Δηλαδή αναμένεται να ανάψει φλόγα, από την παρατήρηση της οποίας θα εξαχθούν σημαντικά συμπεράσματα.

Σε 15 περίπου μέρες, θα ξεκαθαρίσει και το θέμα για το αν θα χρειαστεί και δεύτερη επιβεβαιωτική γεώτρηση ή όχι. Αν χρειαστεί, τότε αυτό θα σημαίνει ότι έχουμε πολύ καλές ενδείξεις για μεγαλύτερο κοίτασμα απ' ό,τι υπολογίστηκε στην πρώτη γεώτρηση, αναφέρουν πηγές του «Φ».

Στο μεταξύ, όπως αποκαλύπτει ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Λακκοτρύπης, μέσα από απάντησή του σε κοινοβουλευτική ερώτηση του βουλευτή Γιώργου Περδίκη, η Υπηρεσία Ενέργειας ενημερώνεται επί καθημερινής βάσης μέσω ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας δεδομένων και για την πρόοδο των εργασιών της επιβεβαιωτικής γεώτρησης. Η παρακολούθηση των εργασιών γίνεται από προσωπικό της Υπηρεσίας Ενέργειας με την υποστήριξη εξωτερικών ειδικών συμβούλων.

Επίσης, ο υπουργός αποκαλύπτει πως πλέον θα αξιοποιούνται πλήρως για τον σκοπό που δίνονται από τις αδειοδοτημένες εταιρείες, τα κονδύλια για εκπαίδευση. Για το 2013-2014, παρά το ότι δεν υπήρχε πρόνοια για υποτροφίες, οι ENI-KOGAS με παρότρυνση του υπουργού σε συνεργασία με το ΕΝΙ Corporate University, παραχώρησαν δύο υποτροφίες για το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου για Master in Energy, Environmental Management and Economics.

Ελληνική ΑΟΖ και εθνική βούληση

Στην πατρίδα μας, ο καθένας μας εξηγεί ότι τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης κι ότι δίχως αυτή τίποτα δεν γίνεται. Η ιστορία μας περιγράφει βέβαια άλλα δεδομένα και κατά συνέπεια ξέρουμε πού πρέπει να γράψουμε την πρώτη άποψη. Διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν μερικές θέσεις και μερικές πράξεις που δεν προέρχονται αποκλειστικά από τον πολιτικό χώρο, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι ακριβώς μια από αυτές τις σημαντικές περιπτώσεις. Η ελληνική ΑΟΖ όχι μόνο δεν είναι μια κομματική θέση αλλά ούτε και μια πολιτική πράξη. Η ελληνική ΑΟΖ είναι μια εθνική ανάγκη για ανάκαμψη. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα είναι λοιπόν το αποτέλεσμα μιας εθνικής βούλησης και τίποτα άλλο. Είναι το ελληνικό έθνος που θέλει την ελληνική ΑΟΖ, διότι έχει αντιληφθεί την αξία της και τη σημασία της. Και δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος, η Ελλάδα να μην έχει ΑΟΖ. Μέσω της πληροφόρησης της γνώσης, της ενημέρωσης έχουμε ξεπεράσει όλες τις συμβατικές φοβίες κι έχουμε αναπτύξει μια εθνική στρατηγική, η οποία είναι υψηλή στρατηγική γιατί βλέπουμε πόσο είναι αναγκαία και ουσιαστική για την πατρίδα μας. Η απόδειξη ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες και υδρίτες μεθανίου στην ελληνική ΑΟΖ, ενισχύει ακόμα περισσότερο τις θέσεις μας και κάνει ακόμα πιο απαραίτητες τις πράξεις μας για την υλοποίηση αυτού του οράματος. Διότι θέλουμε κι εμείς να μην εξαρτιόμαστε αποκλειστικά από πηγές ενέργειας του εξωτερικού. Επιπλέον θέλουμε κι εμείς γαλάζια ενέργεια, ιχθυοκαλλιέργειες, νησιωτικό και παράκτιο τουρισμό για την ανάπτυξη της πατρίδας μας. Η ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού πλαισίου είναι σίγουρα σημαντική αλλά στο πεδίο δράσης είναι καθαρά ελληνική. Γιατί κανείς δεν πρόκειται να μας υποχρεώσει να κάνουμε ΑΟΖ, είναι αποκλειστικά δικό μας θέμα. Δεν πρέπει λοιπόν να παγιδεύουμε τη σκέψη μας και να την εγκλωβίζουμε προκαλώντας με αυτό τον τρόπο μια νοητική αδράνεια και κατά συνέπεια μια απραξία. Η ελληνική ΑΟΖ είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας κι όσοι πολιτικοί δεν μπορούν να βοηθήσουν όποια και να είναι η θέση τους από βουλευτές, υπουργοί έως τον πρωθυπουργό, πρέπει να μας αφήσουν, για να κάνουμε το απαραίτητο έργο για την πατρίδα μας. Δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες, ούτε επιτρέπονται άλλες τεχνικές και τεχνητές καθυστερήσεις. Η ελληνική ΑΟΖ είναι θέμα εθνικής βούλησης και θα θεσπιστεί για να αρχίσει η υλοποίηση του οράματός μας.

Ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου

Ο αγώνας του ελληνικού ζεόλιθου είναι ανάλογος με τον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ, διότι πρόκειται περί ενός εθνικού θέματος. Πρέπει λοιπόν να ξεπεραστούν οι τοπικές αντιπαραθέσεις και να καταλάβουμε ότι η μάχη δεν έχει σχέση αποκλειστικά με τα δικαστήρια. Η ουσία είναι αλλού. Ο ελληνικός ζεόλιθος αποτελεί για την οικονομία μας ένα από τα στρατηγικά μας αποθέματα ακριβώς όπως είναι οι υδρογονάνθρακες και οι υδρίτες μεθανίου της ελληνικής ΑΟΖ. Απλώς ο ζεόλιθος είναι πιο εύκολα προσβάσιμος, αφού πρόκειται για επιφανειακά κοιτάσματα που βρίσκονται πάνω στην ξηρά. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία διακρατική δυσκολία για την εξόρυξή του στη Θράκη. Μπορεί επίσης να βοηθήσει την ανάπτυξη της Θράκης με τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει στο Βόρειο Έβρο με την ενεργοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου, αλλά και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Με όλο αυτό το πλαίσιο μπορεί να τροφοδοτήσει όλη την Ελλάδα στον τομέα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας για να ενισχύσει τον πρωτογενή τομέα. Μέσω του φαρμακευτικού σκευάσματος μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους και να τους απαλλάξει από τα βαριά μέταλλα, τις τοξίνες και τις ελεύθερες ρίζες. Οι εφαρμογές του σε διάφορους τομείς όπως η χημεία, η βιομηχανία του μπετό, η βιομηχανία των υδρογονανθράκων, έχουν βάλει τον ζεόλιθο στις δέκα μεγαλύτερες καινοτομίες του κόσμου. Κι όμως η χρήση του στην Ελλάδα είναι σχεδόν άγνωστη, ενώ στη Θράκη μας έχουμε μία τεράστια ποσότητα, πάνω από 80 εκατομμύρια τόνους ορυκτού και μια από τις καλύτερες ποιότητες σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι λοιπόν απαραίτητο να ξεπεράσουμε τις αθλιότητες τις γραφειοκρατικές και τις άσκοπες αντιπαραθέσεις για να περάσουμε στο στάδιο αξιοποίησης του ελληνικού ζεόλιθου προς όφελος της πατρίδας μας όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε στρατηγικό λόγω των πολλαπλών εφαρμογών του, διότι θα βοηθήσει πάρα πολλούς Έλληνες πολίτες να ξεπεράσουν τις οικονομικές και πρακτικές δυσκολίες που έχουν με τα χωράφια τους και τις καλλιέργειές τους. Ο ελληνικός ζεόλιθος θα ενισχύσει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων που δεν γονάτισαν, που δεν τα παράτησαν και δεν εγκατέλειψαν τη γη τους. Διότι έχει αρχίσει το μέλλον της Ελλάδας.

Οι προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ

Τις προτεραιότητες της ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014 παρουσίασε την Πέμπτη ενώπιον του υπουργικού συμβουλίου ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Οι προτάσεις αφορούν: 1) την ανάπτυξη, την απασχόληση, τη συνοχή, 2) την εμβάβυνση της ΕΕ και την ολοκλήρωση της ευρωζώνης, 3) τη μετανάστευση και την κινητικότητα, 4) τη θαλάσσια πολιτική. Η έγκρισή τους ήταν ομόφωνη.

Τέλος, ιδιαίτερη βαρύτητα θα δοθεί στη θαλάσσια πολιτική της ΕΕ. Κεντρική ιδέα είναι η επανεκκίνηση και ο επαναπροσδιορισμός της, με συμπερίληψη όλων των εκφάνσεών της, και όχι μόνον των αναπτυξιακών πτυχών. Οι δράσεις που θα αναληφθούν θα εκτείνονται σε ένα ευρύτατο φάσμα, όπως η Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική στην «Ατζέντα Ανάπτυξη και Απασχόληση στους τομείς Θάλασσας και Ναυτιλίας», ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός, η Πρωτοβουλία Αδριατικής-Ιονίου, η Θαλάσσια Στρατηγική Ασφάλειας κ.ά

«Στοχεύουμε να συνεργασθούμε στενά με εταίρους με τους οποίους έχουμε κοινά στρατηγικά συμφέροντα και να προωθήσουμε στρατηγικές και πολιτικές προς το κοινό συμφέρον όλων των μελών της ΕΕ» σημείωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Στο ίδιο πλαίσιο αναμένεται να αξιοποιηθεί και η πρόσφατη έκθεση που διενεργήθηκε για λογαριασμό της Κομισιόν και καταδεικνύει τα πλεονεκτήματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) για τη θαλάσσια ανάπτυξη.

Το έργο του Σόλωνα Κασίνη και η ΑΟΖ

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα την εμβέλεια του έργου του Σ. Κασίνη τα πράγματα είναι πολύ απλά, αφού είναι σε όλη τη διαδικασία της αξιοποίησης της Κυπριακής ΑΟΖ από την αρχή των πρώτων διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο το 2001, οι οποίες θα καταλήξουν στην πρώτη συμφωνία περί ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου το 2003. Στη συνέχεια θα βοηθήσει με τις γνώσεις του και το πείσμα του στη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ το 2004. Ακολούθησε η συμμετοχή του στη συμφωνία με το Λίβανο το 2007 και τελικά με το Ισραήλ το 2010. Παράλληλα βρέθηκε σε όλες τις διαπραγματεύσεις με τις διάφορες πετρελαϊκές εταιρείες στον πρώτο και στο δεύτερο γύρω αδειοδότησης για τα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι οι αξιολογήσεις του κατάληξαν στη συμφωνία με την αμερικάνικη Noble για το οικόπεδο 12, με την Ιταλο – κορεάτικη κοινοπραξία της ENI και Kogas για τα οικόπεδα 2, 3 και 9, με την γαλλική Total για τα οικόπεδα 10 και 11. Όταν λοιπόν κάποιος είναι ικανός να διαχειριστεί τρεις διακρατικές συμφωνίες, μία θέσπιση, τρεις κοινοπραξίες με διαγωνισμούς στους οποίους συμμετείχαν περίπου 40 εταιρείες συνολικά, δεν έχει ανάγκη να αποδείξει ότι είναι άξιος, διότι είναι γνωστό. Μάλιστα και γι’ αυτό το λόγο η Ελλάδα του πρότεινε να συμμετέχει στην Επιτροπή της ελληνικής ΑΟΖ. Γνωρίζοντας λοιπόν όλο αυτό το πλαίσιο και το πεδίο δράσης του Σ. Κασίνη μπορούμε να δηλώσουμε από τώρα ότι το έργο του θα συνεχιστεί μπορεί ακόμα και πιο εύκολα για να βοηθήσει όλο τον Ελληνισμό που βρίσκεται και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Αν λοιπόν κάποιοι τον αμφισβητούν ξέρουμε για ποιο λόγο και πόσο αυτός σχετίζεται με επιλογές του 2004. Εμείς όμως συνεχίζουμε και είμαστε μαζί με τον Σ. Κασίνη για την αξιοπρέπεια του Ελληνισμού.

Ευνοϊκή η ύπαρξη ΑΟΖ και για τη ναυτιλία μικρών αποστάσεων

H ενίσχυση της ναυτιλίας μικρών αποστάσεων στην Ε.Ε., ώστε να μειωθεί ο όγκος των οδικών εμπορευματικών μεταφορών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω της μείωσης της γραφειοκρατίας, με την ευκαιρία της ανάληψης από την Ελλάδα της προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αποτέλεσε το αντικείμενο της συνάντησης που είχαν η επίτροπος Μαρία Δαμανάκη με τον πρόεδρο της Ένωσης Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων, Χαράλαμπο Σημαντώνη.

Τα δύο κυριότερα θέματα που έθεσε η ΕΕΝΜΑ στην κα Δαμανάκη ήταν από τη μία η εξαίρεση τουλάχιστον ενός ποσοστού του στόλου ναυτιλίας μικρών αποστάσεων από την υποχρέωση χρήσης πλοηγού και από την άλλη τα ζητήματα της «γαλάζιας ζώνης».

Η αντιμετώπιση, δηλαδή, που έχουν τα πλοία που ξεκινούν από ένα ευρωπαϊκό λιμάνι και πιάνουν σε ένα άλλο ευρωπαϊκό λιμάνι, όταν στο ενδιάμεσο έχουν βγει εκτός ορίων των χωρικών υδάτων.

Σε αυτή την περίπτωση το πλοίο έχει την ίδια τελωνειακή αντιμετώπιση που έχει και ένα πλοίο που έρχεται από την Άπω Ανατολή.

Υπάρχει χρονική καθυστέρηση σε ό,τι αφορά τον έλεγχο και τις διατυπώσεις. Η καθυστέρηση αυτή μπορεί να είναι από 12 έως 24 ώρες κάθε φορά, ενώ στις οδικές μεταφορές δεν υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα.

Από την πλευρά της η κα Δαμανάκη ενημέρωσε τη διοίκηση της ΕΕΝΜΑ για την τελευταία μελέτη που έγινε για λογαριασμό της Επιτροπής και αφορά τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες στη Μεσόγειο και τη «γαλάζια ανάπτυξη».

Στάθηκε ιδιαίτερα στις δυνατότητες για «γαλάζια ανάπτυξη» που μπορούν να δώσουν οι συγκεκριμένες ζώνες, οι οποίες πάντα βέβαια είναι αποκλειστικό δικαίωμα των παράκτιων κρατών.

Οπως, όμως, έχει σημειώσει η επίτροπος, σύμφωνα με τη μελέτη, η ύπαρξη μιας ΑΟΖ θα μπορούσε να επιτρέψει τον αποτελεσματικότερο σχεδιασμό του θαλάσσιου χώρου.

«Η ατζέντα της Κομισιόν για τη γαλάζια ανάπτυξη αναδεικνύει τους τρόπους καλύτερης αξιοποίησης των οικονομικών δραστηριοτήτων που εξαρτώνται από τη θάλασσα και αντιπροσωπεύουν μια συνολική προστιθέμενη αξία μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ το χρόνο», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Η «γαλάζια ανάπτυξη»

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τη νέα μελέτη που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η θέσπιση θαλάσσιων ζωνών, συμπεριλαμβανομένων των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ), στη Μεσόγειο θα μπορούσε να ωφελήσει τη «γαλάζια ανάπτυξη» και τις γενικότερες πρωτοβουλίες βιωσιμότητας.

Σύμφωνα με την κα Δαμανάκη «οι ευκαιρίες για να αποκομίσουμε τα οφέλη της γαλάζιας οικονομίας και των συναφών δραστηριοτήτων της, όπως η ανάπτυξη της ενέργειας, αποδυναμώνεται από το ελλιπές κανονιστικό πλαίσιο.

Επίσης, η κατάσταση στην περιοχή της Μεσογείου καθιστά δύσκολο για τα παράκτια κράτη να επιβάλουν ή να ρυθμίσουν συνολικές δραστηριότητες».

«Ένα μεγάλο μέρος αφορά στη Μεσόγειο Θάλασσα, που οι δυνατότητές της παραμένουν εκτενώς ανεκμετάλλευτες σε μεγάλο βαθμό», αναφέρει η Ελληνίδα επίτροπος και προσθέτει:

«Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι ένα σημαντικό μέρος της Μεσογείου σήμερα βρίσκεται πέρα από την αρμοδιότητα των παράκτιων κρατών. Συνεπώς, παραμένει σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτο, ανεξερεύνητο και ανεκμετάλλευτο.

Οι ευκαιρίες για να αποκομίσουμε τα οφέλη της γαλάζιας οικονομίας και των συναφών δραστηριοτήτων της, όπως η ανάπτυξη της ενέργειας, αποδυναμώνεται από το ελλιπές κανονιστικό πλαίσιο.

Επίσης, η κατάσταση στην περιοχή της Μεσογείου καθιστά δύσκολο για τα παράκτια κράτη να επιβάλουν ή να ρυθμίσουν συνολικές δραστηριότητες».

Σημειώνεται ότι η ευρωπαϊκή στρατηγική για τη «γαλάζια ανάπτυξη» αποσκοπεί στη δημιουργία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης στο θαλάσσιο και ναυτιλιακό κλάδο, η οποία θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης.

Αυτοί οι οικονομικοί κλάδοι παρέχουν απασχόληση σε 5,4 εκατομμύρια άτομα και εξασφαλίζουν συνολική ακαθάριστη προστιθέμενη αξία περίπου 500 δισ. ευρώ.

Μέχρι το 2020, οι τιμές αυτές αναμένεται να αυξηθούν σε 7 εκατομμύρια και περίπου 600 δισ. ευρώ αντίστοιχα.